Przejdź do zawartości

Biblia Wujka (1923)/Księga Wyjścia 31

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Poniżej znajduje się Księga Wyjścia podzielona na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.

Biblia Wujka
Stary Testament - Księga Wyjścia

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20
21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 26 - 27 - 28 - 29 - 30 - 31 - 32 - 33 - 34 - 35 - 36 - 37 - 38 - 39 - 40


ROZDZIAŁ XXXI.
Naznaczył Pan Bezeleela i Ooliaba na budowanie Przybytku i innych rzeczy, które rozkazał: o strzeżeniu soboty: i o tablicach, które Pan Mojżeszowi dał.

I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

Otom wezwał mianowicie Bezeleela, syna Uryego, syna Hurowego, z pokolenia Judy,

I napełniłem go duchem Bożym, mądrością i rozumieniem i umiejętnością w każdem rzemieśle,

Ku wymyśleniu, co jedno może być urobiono ze złota i srebra i miedzi,

Marmuru i kamienia drogiego, i z rozliczności drzew.

I dałem mu towarzysza Ooliaba, syna Achisamech, z pokolenia Dan. A w serce każdego ćwiczonego dałem mądrość, aby uczynili wszystko, com ci rozkazał,

Przybytek przymierza, i skrzynię świadectwa, i ubłagalnią, która nad nią jest, i wszystko naczynie przybytkowe:

I stół i naczynia jego, lichtarz najczystszy z naczyniem jego, i ołtarze kadzenia,

I całopalenia, i wszystko naczynie ich, i umywalnią z podstawkiem jéj:

10 Szaty święte do służby Aaronowi kapłanowi i synom jego, aby odprawowali urząd swój w poświęconych.

11 Olejek pomazowania, i kadzenie z rzeczy wonnych w świątnicy: wszystko, com ci rozkazał, uczynią.

12 I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: Mów synom Izraelowym, i rzeczesz do nich:

13 Patrzcie, abyście strzegli Szabatu mego; bo znamieniem jest między mną a między wami w rodzajach waszych: abyście wiedzieli, żem ja Pan, który was poświęcam. [1]

14 Strzeżcie Szabatu mego; święty bowiem jest wam: ktoby go zmazał, śmiercią umrze: ktoby weń czynił robotę, zginie dusza jego z pośrodku ludu swego.

15 Sześć dni będziecie czynić robotę: dnia siódmego Szabat jest, odpoczynienie święte Panu: każdy, ktoby w ten dzień co robił, umrze.

16 Niechaj strzegą synowie Izraelowi Szabatu i niech go święcą w swych rodzajach. Przymierze jest wieczne,

17 Między mną a syny Izraelowymi, i znamię wiekuiste; przez sześć dni bowiem uczynił Pan niebo i ziemię, a w siódmy od roboty przestał. [2]

18 I dał Pan Mojżeszowi, dokonawszy tych mów, na górze Synai dwie tablice świadectwa kamienne, pisane palcem Bożym. [3]