począł mówić: Ten naród jest naród złościwy, żąda znaku, a znak mu nie będzie dan, tylko znak Jonasa proroka. [1]
30. Bo jako był Jonas znakiem Niniwitom, takżeć będzie i Syn człowieczy narodowi temu. [2]
31. Królowa z południa wstanie na sądzie z mężmi narodu tego i potępi je; iż przyjechała od krajów ziemie słuchać mądrości Salomonowéj: a otoć tu więcéj, niż Salomon. [3]
32. Mężowie Niniwitowie powstaną na sądzie z narodem tym i potępią go, iż[4] pokutę czynili na Jonasowe kazanie: a oto tu więcéj, niźli Jonas. [5]
33. Żaden świece nie zapala i nie stawia w skrytości, ani pod korzec; ale na świecznik, aby, którzy wchodzą, widzieli światło. [6]
34. Świeca ciała twego jest oko twoje. Jeźliby oko twe było szczere, wszystko ciało twe świetne będzie; lecz jeźliby złe było, ciało téż twoje ciemne będzie. [7]
35. Patrz tedy, żeby światło, które w tobie jest, ciemnością nie było.
36. Jeźliby tedy ciało twe wszystko świetne było, nie mając jakiéj cząstki ciemności, będzie wszystko świetne, a jako świeca jasności oświeci się.
37. A gdy mówił, prosił go niektóry Pharyzeusz, aby obiadował u niego: wszedłszy tedy siadł do stołu.
38. A Pharyzeusz począł sam w sobie myśląc mówić, czemuby się nie umył przed obiadem.
39. I rzekł Pan do niego: Teraz wy Pharyzeuszowie, co jest zwierzchu kubka i misy, oczyszczacie; lecz co jest wewnątrz w was, pełno jest drapieztwa i nieprawości. [8]
40. Szaleni, izaż ten, który uczynił to, co jest zwierzchu, nie uczynił téż tego, co jest i wewnątrz?
41. Wszakże co zbywa, dajcie jałmużnę, a oto wszystkie rzeczy są wam czyste.
42. Ale biada Pharyzeuszom, iż dawacie dziesięcinę z miętki i z ruty i z wszelkiéj jarzyny, a opuszczacie sąd i miłość Bożą; lecz te rzeczy trzeba było czynić, a onych nie opuszczać.
43. Biada wam Pharyzeuszom, iż miłujecie pierwsze stołki w bóżnicach i pozdrawiania na rynku. [9]
44. Biada wam, iż jesteście jako groby, których nie widać, a ludzie, którzy się po nich przechodzą, nie wiedzą.
45. Odpowiedziawszy tedy niektóry z biegłych w zakonie, rzekł mu: Nauczycielu! to mówiąc i nas hańbisz.
46. A on rzekł: I wam w zakonie biegłym biada! albowiem obciążacie ludzi brzemiony, których unieść nie mogą, a sami się jednym palcem swym nie dotykacie brzemion. [10]
47. A biada wam, którzy budujecie groby proroków, a ojcowie wasi pozabijali je.
48. Zaiste świadczycie, iż zezwalacie na uczynki ojców waszych; albowiem je oni zabili, a wy budujecie groby ich.
49. Dlatego i mądrość Boża rzekła: Poślę do nich proroki i Apostoły, a z nich zabiją i prześladować będą, [11]
50. Aby szukano krwie wszystkich proroków, którą wylał ten naród od założenia świata:
51. Od krwie Ablowéj aż do krwie Zacharyaszowéj, który zginął między ołtarzem a kościołem. Zaiste wam powiadam, będą szukać od narodu tego. [12]
52. Biada wam biegłym w zakonie! iżeście wzięli klucz wyrozumienia: samiście nie weszli, a tych, którzy wchodzili, hamowaliście.
53. A gdy to do nich mówił, poczęli Pharyzeuszowie i biegli w zakonie bardzo nacierać i usta mu zatulać wielą rzeczy;
54. Czyhając nań i szukając, żeby co uchwycili z ust jego, aby go oskarżyli.
A gdy wiele rzesz około stało, tak iż jedni drugie deptali, począł mówić
- ↑ Matth. 12, 39.
- ↑ Jon. 2, 1.
- ↑ 3. Król. 10, 1. 2.Kron. 9, 1.
- ↑ t. j. dosłownie: iż się upamiętali.
- ↑ Jon. 3, 5.
- ↑ Matth. 5, 15 Marc. 4, 21.
- ↑ Matth. 6, 22.
- ↑ Matth. 23, 25.
- ↑ Matth. 23, 6. Marc. 12, 38.
- ↑ Matth. 23, 4.
- ↑ Matth 23, 34.
- ↑ Gen. 4, 8. 2.Par. 24, 22.
