Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0935

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

Seth, który był Adamów, który był Boży.


ROZDZIAŁ IV.
Pan Jezus na puszczy poszcząc kusiciela zwycięża, a wróciwszy się do Nazareth w bożnicy uczy, wygnan ztamtąd, w Kapharnaum opętanego i świekrę Symonowę i innych wiele uzdrawia.

A Jezus pełen Ducha Świętego, wrócił się od Jordanu, i zaprowadzon jest od Ducha na puszczą. [1]

2.I był przez czterdzieści dni kuszon od djabła. A nie jadł nic w one dni; a gdy się one kończyły, łaknął.

3.I rzekł mu djabeł: Jeźliś jest Syn Boży, rzecz kamieniowi temu, aby się stał chlebem.

4.I odpowiedział mu Jezus: Napisano jest: Iż nie samym chlebem żywie człowiek, ale wszelkiem słowem Bożem. [2]

5.I wwiódł go djabeł na górę wysoką i ukazał mu wszystkie królestwa wszego świata w okamgnieniu.

6.I rzekł mu: Tobie dam władzę tę wszystkę i chwałę ich; bo mnie podane są, a komu chcę, dawam je.

7.Ty tedy jeźli się pokłonisz przedemną, będą twoje wszystkie.

8.A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Napisano jest: Panu, Bogu twemu, będziesz się kłaniał, i jemu samemu służył. [3]

9.I wiódł go do Jeruzalem a postawił go na ganku kościelnym i rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, zrzuć się ztąd na dół;

10.Albowiem napisano jest, że Aniołom swym rozkazał o tobie, aby cię strzegli. [4]

11.A iż cię na ręku nosić będą, byś snadź nie obraził o kamień nogi twojéj.

12.A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Powiedziano jest: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego. [5]

13.A skończywszy wszystko kuszenie djabeł, odszedł od niego aż do czasu.

14.A Jezus wrócił się w mocy Ducha do Galilei, a wyszła o nim sława po wszystkiéj krainie.

15.A on nauczał w bóżnicach ich, i był wielce ważony u wszystkich.

16.I przyszedł do Nazareth, gdzie był wychowan, i wszedł według zwyczaju swego w dzień sobotni do bóżnice i wstał czytać. [6]

17.I podano mu księgi Izajasza proroka. A otworzywszy księgi, nalazł miejsce, gdzie było napisano:

18.Duch Pański nademną; dlatego mię pomazał, abym opowiadał Ewangelią ubogim, posłał mię, abych uzdrowił skruszone na sercu, [7]

19.Abych opowiadał więźniom wypuszczenie i ślepym przejrzenie, żebym wypuścił na wolność znędzone i opowiadał rok Pański przyjemny i dzień odpłaty.

20.A zamknąwszy księgi, oddał słudze i siadł. A oczy wszystkich w bóżnicy były weń wlepione.

21.I począł do nich mówić: Iż się dziś spełniło to pismo w uszach waszych.

22.A wszyscy dawali mu świadectwo i dziwowali się wdzięcznym słowom, które pochodziły z ust jego, i mówili: Izaż ten nie jest syn Józephów?

23.I rzekł im: Pewnie mi rzeczecie tę przypowieść: Lekarzu! ulecz samego siebie. Jako wiele rzeczy słyszeliśmy uczynionych w Kapharnaum, uczyń i tu w ojczyźnie swojéj.

24.I rzekł: Zaprawdę wam powiadam, iż żaden prorok nie jest przyjemny w ojczyźnie swojéj. [8]

25.Wprawdzie mówię wam, było wiele wdów za dni Eliaszowych w Izraelu, gdy było zamknione niebo do trzech lat i sześci miesięcy, gdy był wielki głód po wszystkiéj ziemi. [9]

26.A do żadnéj z nich nie był posłan Eliasz, jedno do Sarepty Sydońskiéj, do niewiasty wdowy.

27.I wiele trędowatych było w Izraelu za Eliasza proroka, a żaden z nich nie był oczyszczon, jedno Naaman Syryanin. [10]

28.I napełnieni są wszyscy gniewu, w bóżnicy słysząc to,

29.I wstali i wyrzucili go z miasta i wywiedli go aż na wierzch góry, na której miasto ich zbudowane było, aby go zrzucili.


  1. Matth. 4, 1. Marc. 1, 12.
  2. Deut. 8, 3. Matth. 4, 4.
  3. Deut. 6, 13.10, 20.
  4. Psal. 90, 11.
  5. Deut. 6, 18.
  6. Matth. 13, 54. Marc. 6, 1.
  7. Isai. 61, 1.
  8. Jan. 4, 44.
  9. 3.Król. 17, 9. Jak. 5, 18.
  10. 4.Krol. 5, 14.