Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0878

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

cenie, a wiele ich jest, którzy przez nię wchodzą. [1]

14.Jakóż ciasna brama i wązka jest droga, która wiedzie do żywota, a mało ich jest, którzy ją najdują.

15.Strzeżcie się pilnie fałszywych proroków, którzy do was przychodzą w odzieniu owczem, a wewnątrz są wilcy drapieżni.

16.Z owoców ich poznacie je. Izali zbierają z ciernia jagody winne, albo z ostu figi? [2]

17.Tak wszelkie drzewo dobre owoce dobre rodzi, a złe drzewo owoce złe rodzi.

18.Nie może drzewo dobre owoców złych rodzić, ani drzewo złe owoców dobrych rodzić.

19.Wszelkie drzewo, które nie rodzi owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone.

20.A przeto z owoców ich poznacie je.

21.Nie każdy, który mi mówi: Panie, Panie! wnidzie do królestwa niebieskiego; ale który czyni wolą Ojca mego, który jest w niebiesiech, ten wnidzie do królestwa niebieskiego.

22.Wiele ich rzecze mi dnia onego: Panie, Panie! izaliśmy w imię twoje nie prorokowali i w imię twe czartów nie wyganiali i w imię twe wiele cudów nie czynili? [3]

23.A tedy wyznam im: Żem was nigdy nie znał, odstąpcie odemnie, którzy nieprawość czynicie. [4]

24.Wszelki tedy, który słucha tych słów moich i czyni je, będzie przypodobany mężowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce. [5]

25.I spadł deszcz i przyszły rzeki i wiały wiatry i uderzyły na on dom, a nie upadł; bo był na opoce ugruntowany.

26.A wszelki, który słucha tych słów moich, a nie czyni ich, będzie podobny mężowi głupiemu, który zbudował dom swój na piasku:

27.I spadł deszcz i przyszły rzeki i wiały wiatry i uderzyły na on dom, i upadł, i był upadek jego wielki. [6]

28.I stało się, gdy dokończył Jezus tych słów, zdumiewały się rzesze nad nauką jego. [7]

29.Albowiem je uczył jako władzą mający, a nie jako Doktorowie ich i Pharyzeuszowie.


ROZDZIAŁ VIII.
Trędowatego Jezus uzdrowiwszy do kapłanów odsyła, setnikowego sługę i świekrę Piotrowę i inszych wiele uzdrowił. Czarty z opętanych wyrzuca, Doktora, który za nim chciał iść, odrzuca: Ojca pogrześć niedopuszcza jednemu, w łódce śpi, a zwolennicy go budzą, djabelstwo w wieprze wegnał.

A gdy zstąpił z góry, szły za nim wielkie rzesze.

2.A oto trędowaty przyszedłszy, pokłonił się mu, mówiąc: Panie! jeźli chcesz, możesz mię oczyścić. [8]

3.I ściągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczon. I był zarazem oczyszczon trąd jego.

4.I rzekł mu Jezus: Patrz, abyś nikomu nie powiadał, ale idź, ukaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który przykazał Mojżesz na świadectwo im, [9]

5.A gdy wszedł do Kapharnaum, przystąpił do niego setnik, prosząc go, [10]

6.I mówiąc: Panie! sługa mój leży w domu powietrzem ruszony i ciężko trapiony jest.

7.I rzekł mu Jezus: Ja przyjdę, i uzdrowię go.

8.I odpowiadając setnik, rzekł: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój; ale tylko rzecz słowem, a będzie uzdrowion sługa mój. [11]

9.Bo i ja jestem człowiek pod władzą postawiony, mający pod sobą żołnierze, i mówię temu: Idź, a idzie; a drugiemu: Chódź, a przychodzi, a słudze mojemu: Czyń to, a czyni.

10.A usłyszawszy Jezus, dziwował się i rzekł tym, którzy szli z nim: Zaprawdę powiadam wam, nie nalazłem tak wielkiéj wiary w Izraelu.

11.A powiadam wam, iż wiele ich ze wschodu słońca i z zachodu przyjdzie, i usiędą z Abrahamem i Izaakiem i Jakóbem w królestwie niebieskiem: [12]

12.A synowie królestwa będą wyrzuceni w ciemności zewnętrzne, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. [13]

13.I rzekł Jezus setnikowi: Idź,

  1. Luc. 13, 24.
  2. Luc. 6, 44.
  3. Dzie. 19, 13.
  4. Luc. 13, 25. 27. Psal. 6, 9.
  5. Luc. 6, 47. Rzym. 2, 13. Jak. 1, 22.
  6. Ezech. 13, 11.
  7. Marc. 1. 22. Luc. 4, 32.
  8. Marc. 1, 40. Luc. 5, 12.
  9. Lev. 14, 2.
  10. Luc. 7, 1. Jan. 4, 46.
  11. Luc. 7, 6.
  12. Isai. 41, 25. Mal. 1, 11. Luc. 13, 29.
  13. Luc 13, 28.