Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1226

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

 8. Wiedząc, iż każdy, coby uczynił[1] dobrego, za ta odniesie nagrodę od Pana, choć niewolnik choć wolny.
 IV. 9. A wy Panowie! także się[2] zachowaycie przeciwko nim odpuszczaiąc groźby, wiedząc, że i wy sami macie Pana w niebiesiech, a względu[3] na osoby u niego niemasz.
 V. 10. Na ostatek, bracia moi! zmacniaycie się w Panu, i w sile mocy iego;
 11. Obleczcie sie w zupełną zbroię Bożą, abyście mogli stać przeciwko zasadzkom diabelskim.
 12. Albowiem nie mamy boiu przeciwko krwi i ciału, ale przeciwko księstwom, przeciwko zwierzchnościom, przeciwko dzierzawcom świata ciemności wieku tego, przeciwko duchownym złościom, które są wysoko.
 VI. 31.[4] A przetoż weźmiycie zupełną zbroię Bożą, abyście mogli dać odpór w dzień zły, a wszystko wykonawszy, ostać się.
 14. Stóycież tedy, przepasawszy[5] biodra wasze prawdą, i oblekłszy pancerz sprawiedliwości,
 15. I obuwszy nogi w gotowość Ewangielii pokoiu.
 16. A nadewszystko wziąwszy tarczą wiary, ktorąbyście mogli wszystkie strzały ogniste onego złośnika zagasić.
 17. Przyłbicę téż zbawienia[6] weźmiycie i miecz ducha, który iest słowo Boże;]
 18. W każdéj modlitwie[7] i w proźbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czuiąc ze wszelką ustawicznością i z proźbą[8] za wszystkie Swięte,
 19. I za mię, aby mi była dana[9] mowa ku otworzeniu ust moich z bezpieczeństwem, abym oznaymiał taiemnicę Ewangielii,
 20. Dla któréy poselstwo sprawuię w łańcuchu, abym w nim bezpiecznie mówił iako mi mówić potrzeba.
 21. A iżbyście wiedzieli i wy, co się ze mną dzieie, i co czynię, wszystko wam oznaymi Tychykus,[10] brat miły, i wierny sługa w Panu,
 22. Któregom posłał do was dla tego samego, abyście wiedzieli, co się z nami dzieie, i aby pocieszył serca wasze.
 23. Pokóy niech będzie braciom, i miłość z wiarą od Boga oyca, i Pana Iezusa Chrystusa.
 24. Łaska niech będzie ze wszystkimi miłuiącymi Pana naszego Iezusa Chrystusa ku nieskazitelności. Amen.

Ten list napisany iest do Efezów z Rzymu przez Tychyka.



List Swiętego Pawła Apostoła do Filippensów.


ROZDZIAŁ I.


 I. Chęć swoię przeciwko Filippensom oświadcza 1 — 11. II. o sobie i o swém więzieniu 12 — 20. III. i o gotowości na śmierć znać dawa 21 — 36. IV. Do iedności 27. V. i cierpliwości napomina 28 — 30.
Paweł i Tymoteusz, słudzy Iezusa Chrystusa, wszystkim Swiętym w Chrystusie Iezusie, którzy są w mieście Filippis, z Biskupami i z Dyakonami.
 2. Łaska wam i pokóy niech będzie od Boga, oyca naszego, i od Pana Iezusa Chrystusa.
 3. Dziękuię[11] Bogu memu, ile kroć na was wspominam,
 4. (Zawsze w każdéy modlitwie moiéy za wszystkich was z radością proźbę czyniąc).
 5. Za społeczność waszę w Ewangielii, od pierwszego dnia aż dotąd;
 6. Pewien tego będąc, iż ten, który począł w was dobrą sprawę, dokona aż do dnia Iezusa Chrystusa.[12]

 7. Iakoż sprawiedliwa iest, abym ia to rozumiał o was wszystkich dla

  1. ↑ 2 Kor. 5, 10.
  2. ↑ Kol. 3, 25.
  3. ↑ 5 Moy. 10, 17. 2 Kron. 19, 7.
  4. ↑ Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – 13.
  5. ↑ Łuk. 12, 35. 1 Piotr. 1, 13.
  6. ↑ Izai. 59, 17. 1 Tess. 5, 8.
  7. ↑ Łuk. 18, 1.
  8. ↑ 1 Tym. 2, 1.
  9. ↑ Dzie. 4, 29. Koloss. 4, 3. 2 Tess. 3, 1. 2.
  10. ↑ Dzie. 20, 5. Koloss. 4, 7.
  11. ↑ Efez. 1, 16. 1 Tess. 1, 2.
  12. ↑ Filip. 2, 13.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Biblia_Gdańska_wyd.1840.pdf/1226&oldid=2629369”