Pieśni Petrarki/Uwagi wstępne
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Pieśni Petrarki |
| Wydawca | nakładem tłumacza |
| Data wyd. | 1881 |
| Druk | Józef Sikorski |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Indeks stron | |
| Str. | ||
| Rozdział I. Życie i działalność Petrarki. | ||
| § 1. | Urodzenie i młodość poety — jego stosunki, usługi obywatelskie i znaczenie społeczne — zawody i śmierć. | 3. |
| § 2. | Charakter Petrarki — jego zacność i powaga. Ujemne jego strony. Kilka bliższych o nim szczegółów. | 8. |
| § 3. | Klassyczna działalność Petrarki. Afryka. Poezye liryczne i dydaktyczne. Proza. Bliższe rozpatrzenie rozprawy o „pogardzie świata.“ | 14. |
| Rozdział II. Laura. | ||
| § 1. | Skąpe o jej życiu szczegóły. Jak ona u Petrarki wygląda. Różne domysły i wnioski. Jej wpływ niewątpliwy. | 19. |
| § 2. | Własne Petrarki o Laurze wyznanie. Wokluza — jaką dziś jest, i jaką się nam przedstawia w różnych okolicznościach życia poety. | 25. |
| § 3. | Średniowieczne w duchu mistycznym pojęcia. Cześć kobiety. Stowarzyszenia Truwerów. Dwory i Sądy Miłosne. Rozszczepienie się poezyi na dwa kierunki. W wyborze pomiędzy niemi, czyjemu wpływowi uległ Petrarka? Kilka rysów charakterystyki społeczeństwa owych czasów. Laura w każdej okoliczności była dobrym duchem Petrarki. | 29. |
| Rozdział III. Pieśniozbiór (il Canzoniere). | ||
| § 1. | Sprawa włoskiego języka, a oraz pomysłów i form poetyckich. W tych rzeczach zasługa Petrarki. Jego język, styl, misterstwo liryczne. Właściwe mu rodzaje pieśni. Nieco o Sonecie. | 40. |
| § 3. | Co się dziś u nas wie o Petrarce, a co się dawniej wiedziało. Z tej przyczyny słów kilka o Kochanowskim i Sępie. Jan Grotkowski (?) pierwszy przekładca Petrarki. Zakończenie. | 61. |
