Pieśni Petrarki

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
>>> Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Okładka lub karta tytułowa
Indeks stron

FELICYANA

PRZEKŁAD

PIEŚNI PETRARKI

OBJAŚNIENIAMI I PRZYPISAMI OPATRZONY.







WARSZAWA.
NAKŁADEM AUTORA.
W drukarni Józefa Sikorskiego, Mazowiecka № 6.


1881.





Дозвлено Цензурою.

Варшава, Марта 26 дня 1880 года.





SPIS PRZEDMIOTÓW.



Str.
Przedmowa.
Uwagi wstępne.
Rozdział I.  Życie i działalność Petrarki.
§ 1. Urodzenie i młodość poety — jego stosunki, usługi obywatelskie i znaczenie społeczne — zawody i śmierć. 3.
§ 2. Charakter Petrarki — jego zacność i powaga. Ujemne jego strony. Kilka bliższych o nim szczegółów. 8.
§ 3. Klassyczna działalność Petrarki. Afryka. Poezye liryczne i dydaktyczne. Proza. Bliższe rozpatrzenie rozprawy o „pogardzie świata.“ 14.
Rozdział II.  Laura.
§ 1. Skąpe o jej życiu szczegóły. Jak ona u Petrarki wygląda. Różne domysły i wnioski. Jej wpływ niewątpliwy. 19.
§ 2. Własne Petrarki o Laurze wyznanie. Wokluza — jaką dziś jest, i jaką się nam przedstawia w różnych okolicznościach życia poety. 25.
§ 3. Średniowieczne w duchu mistycznym pojęcia. Cześć kobiety. Stowarzyszenia Truwerów. Dwory i Sądy Miłosne. Rozszczepienie się poezyi na dwa kierunki. W wyborze pomiędzy niemi, czyjemu wpływowi uległ Petrarka? Kilka rysów charakterystyki społeczeństwa owych czasów. Laura w każdej okoliczności była dobrym duchem Petrarki. 29.
Rozdział III.  Pieśniozbiór (il Canzoniere).
§ 1. Sprawa włoskiego języka, a oraz pomysłów i form poetyckich. W tych rzeczach zasługa Petrarki. Jego język, styl, misterstwo liryczne. Właściwe mu rodzaje pieśni. Nieco o Sonecie. 40.
§ 3. Co się dziś u nas wie o Petrarce, a co się dawniej wiedziało. Z tej przyczyny słów kilka o Kochanowskim i Sępie. Jan Grotkowski (?) pierwszy przekładca Petrarki. Zakończenie. 61.
Pieśni Petrarki.
Część pierwsza (Miłosna). 71.
Część druga (Płaczebna). 237.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.