Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa 2
I. Pokazuie Tytusowi, do czegoby starych oboiéy płci 1 — 3. II. i młodych pań 4. 5. III. i młodzieńców 6 — 8. IV. i sług napominać, a iako dobrym przykładem wszystkim świécić miał 9. 10. V. Summa Chrześciaństwa naszego 11 — 15.
A ty mów, co należy na zdrową naukę.
2. Starcy, aby byli trzeźwi, poważni, rostropni, zdrowi w wierze, w miłości, w cierpliwości.
3. Także i stare niewiasty[1] niech chodzą w ubiorze przystoynym, iako przystoi Swiętym; niech nie będą potwarliwe, nie kochaiące się w wielu wina, poczciwych rzeczy nauczaiące;
II. 4. Aby młodych pań rozumu uczyły, iakoby męże swoie i dziatki miłować miały,
5. A były rostropne, czyste, domu pilne, dobrotliwe, mężom[2] swym poddane, aby słowo Boże nie było bluźnione.
III. 6. Młodzieńce także napominay, aby byli trzeźwi;
7. We wszystkiém samego siebie[3] wystawiaiąc za wzór dobrych uczynków, maiąc w nauce całość, powagę,
8. Słowo zdrowe, nienaganione, aby ten, ktoby się sprzeciwił, zawstydzić się musiał, nie maiąc nic, coby o was miał złego mówić.
IV. 9. Sług nauczay,[4] aby byli poddani panom swoim, we wszystkiém się im podobaiąc, nie odmawiaiąc,
10. Niwczém nie oszukiwaiąc, ale we wszystkiém wierność uprzeymą pokazuiąc, aby naukę zbawiciela naszego[5] Boga we wszystkiém zdobili.
V. 11. Albowiem okazała się łaska Boża, zbawienna wszystkim ludziom,
12. Cwicząca nas, abyśmy odrzekłszy się niepobożności i świeckich pożądliwości, trzeźwie, i sprawiedliwie i pobożnie żyli na tym świecie,
13. Oczekiaiąc onéy[6] błogosławionéy nadziei, i obiawienia chwały wielkiego Boga i zbawiciela naszego Iezusa Chrystusa;
14. Który dał samego siebie[7] za nas, aby nas wykupił od wszelkiéy nieprawości, i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladuiący[8] dobrych uczynków.]
15. To mów i napominay, i strofuy ze wszelką powagą; żaden tobą niechay nie gardzi.[9]
 List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa 1 |
List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa 2 Biblia Gdańska |
List Świętego Pawła Apostoła do Tytusa 3  |
|