W kożdej rzeczy końca patrzaj

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Ezop
Tytuł W kożdej rzeczy końca patrzaj
Pochodzenie Biernata z Lublina Ezop
Redaktor Ignacy Chrzanowski
Wydawca Akademia Umiejętności
Data wyd. 1910
Druk Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Biernat z Lublina
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 

Cały zbiór

Indeks stron

5. W kożdej rzeczy końca patrzaj.

Liszka z kozłem w jednej chwili
Przyszli k studni, aby pili;
A chciwie się tam wpuścili,
Występu nie upatrzyli.
Potym zasię gdy wen chcieli,        5
A żadnych stopniów nie mieli:
Zatroskał się kozieł ubogi,
Spuścił uszy, trząsnął rogi.
Liszka k niemu przemówila:
„Jużem drogę wymyśliła,        10
„Jako już stąd wynidziewa,
„Jeśli sobie pomożewa.
„Wespni się na swoje nogi,
„Stań prosto, ściągnąwszy rogi;
„A ja się tak wyprowadzę,        15
„Potym o tobie poradzę“.
On uczynił, co mu radzila:
Liszka po nim wyskoczyła

A nad studnią przebiegała
I z kozła się naśmiewała.        20
Kozieł wołał: „Wszakeś ślubiła,
„Aby mię stąd wyzwoliła:
„Pomożyż mi, gdyś na świebodzie.
„Bych nie ostał w tejto wodzie“!
Liszka rzekła: „Koźle miły!        25
„Rozumy cię omyliły,
„Których w swej brodzie mało masz,
„Chocia się w niej barzo kochasz.
„Abowiem, by ty był rozum miał.
„W studniąby był nie wstępował,        30
„Ażeby pierwej opatrzył,
„Kędyby zasię wyskoczyl”.
„Wszelki mądry, kto ma działo,
Aby się mu mądrze zstało,
Koniec przeźrzy, niż co poczniesz,        35
A tak w szkodę nie upadniesz.









Rimicius: D (153) De vulpe et trago. [H 45 Ἀλώπηξ ϰαὶ τράγος]. Phaedrus IV, 9 Vulpes et caper. St (245) De vulpe et hirco. — FE (56) O koźle z liszką. — Rej Zw. IV, 54. Z chytrym złe towarzystwo. — Potocki, Ogród II, 175: Nie jest mądrego mówić: nie rozumiałem. — Niemirycz (12 verso) Kozieł i lis. (L III. 5 Le renard et le bone). — Minasowicz (48) Złośliwi, żeby sami nie zginęli, gubią. Liszka i kozieł. — EW 2 Kozieł i liszka. — Jakubowski 47 Lis i kozieł (L j.w.). — Kniaźnin II, 11 Lis i kozieł. — Górecki (II, 305) Kozioł i lis. — Mickiewicz (162) Lis i kozioł.


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.