Przejdź do zawartości

Symfonie anielskie/Symfonia dziewiętnasta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Żabczyc
Tytuł Symfonia dziewiętnasta
Pochodzenie Symfonie anielskie
Wydawca Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd. 1913
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


Symfonia dziewiętnasta.

Najmilejszy pasterze
I niebiescy rycerze,
Komuście dziś śpiewali,
Na piszczałkach krzykali?

Dzieciątku maluczkiemu,

Z Panny urodzonemu
W Betleem, małym mieście;
Pójdziem tam znowu jeszcze.

Jechali-ć tam królowie

I straszni murzynowie
10 

Z nizkiemi ukłonami
I drogiemi darami,

Widząc Dzieciątko ono
We żłobie położono,

W stajni między bydlęty
15 

Jakby przybytek święty.

Królowie Go szanują,
Dzieciąteczko całują,
Afekt mając bez miary;

Każdy oddaje dary
20 


Cnemu Królewicowi
I Odkupicielowi;
A Pan wdzięcznie przyjmuje
I wzajemnie całuje,

Dając błogosławieństwo
25 

I niebieskie królestwo;
W tem pasterze zagrali,
Dzieciątko kołysali.

Osieł klęcząc i z wołem

Pod onym to okołem,
30 

Stwórcę swego poznali,
Parą go ogrzewali.

Panna pełna radości,
Mając takowych gości,

I aniołów tak wiele
35 

Czynią serce wesołe.

A ubodzy pastuszy,
Czując radość na duszy,

Nie przestają przygrawać

Mleczna [1] Dzieciątku dawać.
40 


O Jezu namilejszy
W takowy fest dzisiejszy
Racz nas przyjąć do siebie
Teraz i potym w niebie.





  1. w obu wyd. jednakowo.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.