Przejdź do zawartości

Symfonie anielskie/Symfonia ośmnasta

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Jan Żabczyc
Tytuł Symfonia ośmnasta
Pochodzenie Symfonie anielskie
Wydawca Krakowska Akademia Umiejętności
Data wyd. 1913
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


Symfonia ośmnasta.

Kazał anioł do Betleem Juda
Pasterzom wskok, kędy nowe cuda
Zjawiły się ludziom na zbawienie,
Izraelowi na odkupienie.

Tam pasterze, co wskok pobieżeli,

Światłość skoro niebieską ujrzeli
Nad oborą, kędy osieł z wołem
I z Jozefem uderzali czołem,

Panna w ręku Dzieciątko trzymała,

A gromada aniołów śpiewała
10 

W koło żłobu. Pasterze lękliwi,
Obaczywszy niesłychane dziwy,

Każdy wesół z serca ochotnego:
Że obaczył Boga prawdziwego,

Na kolana przed nim poklękali,
15 

Na multankach nowe pieśni grali.


Chwała Bogu na górnym Syonie
I Synowi na panieńskim łonie,
Który przyszedł dzisia w imię Pańskie

I poburzył bałwany pogańskie.
20 


Bądź wesoła teraz, duszo [1] moja!
Tu nadzieja, tu pociecha twoja
I ochłoda na mizernym świecie;
Tobie gwoli wziął ciało człowiecze.





  1. dusza.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Żabczyc.