| 7. Str. 81. w. 17. | — — — po skałach i darni. |
| Niech jako sarna mknie obów twój sarni. |
Obuwie górali szkockich jest często ze skóry dzikich zwierząt, niewyprawnéj i włosami obróconéj na wierzch; z porobionemi tu i ówdzie otworami, aby przez nie woda wpływać i odpływać mogła.
| 8. Str. 87. w. 13. | Góra Benledi ujrzała znak trwogi. |
Ktoby chciał bliżéj poznać kraj, który krzyż ognisty przez Rodryka wysłany obiega, niech raczy rzucić okiem na kartę jeograficzną Szkocyi. Mianowicie na hrabstwo Pertschire, gdzie się właśnie scena poematu odbywa.
| 9. Str. 93. w. 2. | Nie tak Baldwirze, wzdłuż zeschłych twych jarów, |
| Szerzy się płomień pasztuszych pożarów. |
W Szkocyi wypalają zwykle zeschłe trawy i wrzosy na pastwiskach, aby na ich miejsce świeża porosła murawa. Ma to, zwłaszcza w nocy, pozór wulkanicznego wybuchu.
| 10. Str. 95. w. 6. | Innéj przysięgi, prócz wodza imienia. |
Religijne uszanowanie, jakie klany góralskie miały i mają dla swych wodzów, przysięgę na imię lub ramię wodza czyniło najuroczystszą i któréj nikt bez hańby złamać nie śmiał.
| 11. Str. 84. w. 2. | Głośny jest wąwóz Kojr-nan-uriskinu. |
Wąwóz ten, a raczéj jaskinia, któréj wierny opis znajduje się w tekście, położona jest śród skał góry Benwenu, i należy zdaniem autora do najdzikszych, lecz razem najromantyczniejszych widoków szkockich.
