stojące zboże na polu: nagrodzi szkodę, kto ogień zapalił.
7. Jeźli kto zlecił przyjacielowi pieniądze, albo statek ku schowaniu, a temuby, który je przyjął, ukradziono je: jeźli się najduje złodziéj, dwojako nagrodzi.
8. Jeźli nie wiedzą o złodzieju: pana domu stawią przed bogi, i przysięże, że nie ściągnął ręki na rzecz bliźniego swego.
9. Ku uczynieniu zdrady, tak o wołu, jako i o osła, i o owcę, i o szatę, i cokolwiek szkodę przynieść może: obojgu sprawa przytoczy się przed bogi: a jeźli oni osądzą, dwojako nagrodzi bliźniemu swemu.
10. Jeźli kto zleci bliźniemu swemu osła, wołu, owcę i wszelkie bydlę na chowanie, a zdechłoby, albo znędzniało, albo było wzięte od nieprzyjaciela, a niktby tego nie widział:
11. Przysięga będzie w pośrodku, że nie ściągnął ręki na rzecz bliźniego swego: i przyjmie Pan przysięgę, a on nie będzie musiał nagradzać. [1]
12. Ale jeźliby ukradzione było, nagrodzi szkodę Panu.
13. Jeźli od zwierza zajedzione, niech odniesie do niego, co zabite jest, a nie nagrodzi.
14. Ktoby u bliźniego swego czego z tych rzeczy pożyczył, a znędzniałoby albo zdechło, w niebytności pana, nagrodzić będzie musiał.
15. Ale jeźliby pan był na ten czas, nie nagrodzi, zwłaszcza jeźli najęte przyszło za zapłatę pracy jego.
16. Jeźliby kto zwiódł pannę jeszcze niepoślubioną, i spałby z nią: da jéj wiano, i będzie ją miał za żonę: [2]
17. Jeźli ojciec panny dać nie będzie chciał: odłoży pieniądze, według obyczaju wiana, które panny brać zwykły.
18. Czarownikom żyć nie dopuścisz.
19. Ktoby nierząd płodził z bydlęciem, śmiercią niechaj umrze.
20. Kto ofiaruje bogom, zabit będzie, oprócz samemu Panu. [3]
21. Przychodnia nie zasmucisz, ani go uciśniesz; boście i sami przychodniami byli w ziemi Egipskiéj. [4]
22. Wdowie i sierocie szkodzić nie będziecie.
23. Jeźli je obrazicie, będą wołać do mnie, a ja wysłucham wołanie ich:
24. I rozgniewa się zapalczywość moja, i pobiję was mieczem: i będą żony wasze wdowami, a synowie wasi sierotami.
25. Jeźli pieniędzy pożyczysz ludowi memu ubogiemu, który mieszka z tobą: nie będziesz mu przynaglał, jako wycięgacz, ani lichwami uciśniesz.
26. Jeźli w zastawie od bliźniego twego weźmiesz odzienie, przed zachodem słońca wrócisz je.
27. Albowiem to samo jest, czem się odziewa odzienie ciała jego: a innego nic nie ma, w czemby spał: będzieli wołał do mnie, wysłucham go; bom jest miłosierny.
28. Bogom uwłaczać nie będziesz, a przełożonemu nad ludem twoim nie będziesz złorzeczył. [5]
29. Dziesięcin twoich i pierwiastek twoich oddać nie omieszkasz: pierworodnego z synów twoich dasz mi. [6]
30. Z wołów téż i z owiec tymże sposobem uczynisz: siedm dni niechaj będzie przy matce swojéj, a dnia ósmego oddasz mi go. [7]
31. Mężami świętymi mnie będziecie: mięsa, któregoby zwierz pierwéj skosztował, jeść nie będziecie, ale psom wyrzucicie.
Nie będziesz przyjmował głosu kłamliwego: i nie przyłożysz ręki twojéj, abyś za niezbożnym miał mówić fałszywe świadectwo.
2. Nie pójdziesz za gromadą ku źle czynieniu: ani u sądu nie przestaniesz na zdaniu wiela ich, abyś od prawdy odstąpił.
3. Nad ubogim téż nie ulitujesz się u sądu.
4. Jeźli potkasz wołu nieprzyjaciela twego, albo osła błądzącego, odwiedź go do niego. [8]
5. Jeźli ujrzysz osła nienawidzącego ciebie, a on leży pod brzemieniem: nie miniesz, ale podźwigniesz z niem.
- ↑ Gen. 31, 39.
- ↑ Deut. 22, 29.
- ↑ Lev. 29, 4. (
Błąd – odwołanie do nieistniejącego wersetu.)
- ↑ Zach. 7, 10.
- ↑ Dzie. 23, 5.
- ↑ Lev. 22, 8. Ezech. 44, 30. Wyżéj 13, 2. 12.
- ↑ Niż. 33, 19.
- ↑ Deut. 22, 1.
