Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1245

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

6. A iestci wielki zysk pobożność z przestawaniem na swém;
7. Albowiem niceśmy[1] nie przynieśli na ten świat, bez pochyby że téż wynieść nic nie możemy;
8. Ale maiąc żywność i odzienie, na tém przestawać mamy.
9. Bo którzy chcą[2] bogatymi bydź, wpadaią w pokuszenie i w sidło i w wiele głupich i szkodliwych pożądliwości, które pogrążaią ludzi na zatracenie i zginienie.
II. 10. Albowiem korzeń wszystkiego złego iest miłość pieniędzy, których niektórzy pragnąc, pobłądzili od wiary, i poprzebiiali się wielą boleści.
III. 11. Ale ty, człowiecze Boży! chroń się takich rzeczy, a naśladuy sprawiedliwości, pobożności, wiary, miłości, cierpliwości, cichości.
IV. 12. Boiuy on dobry bóy[3] wiary, chwyć się żywota wiecznego, do któregoś téż powołany, i wyznałeś dobre wyznanie przed wielą świadków.
13. Rozkazuięć[4] przed Bogiem, który[5] wszystko obżywia, i przed Chrystusem Iezusem, który oświadczył przed[6] Pontskim Piłatem dobre wyznanie,
14. Abyś zachował to przykazanie, będąc bez zmazy, bez nagany aż do obiawienia Pana naszego Iezusa Chrystusa,
15. Które czasów swoich okaże on[7] błogosławiony, i sam możny Król[8] króluiących i Pan panuiących;
16. Który sam ma nieśmiertelność, i mieszka w światłości nieprzystępnéy, którego nie widział[9] żaden z ludzi, ani widzieć może; któremu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen.
V. 17. Bogaczom w tym teraźnieyszym wieku rozkaż, aby nie byli wysokomyślnymi, ani nadziei pokładali[10] w bogactwie niepewném, ale w Bogu żywym, który nam wszystkiego obficie ku używaniu dodawa;
18. Aby innym dobre czynili, w uczynki dobre bogatymi byli, radzi dawali, a radzi udzielali,
19. Skarbiąc sami sobie[11] grunt dobry na przyszły czas, aby otrzymali żywot wieczny.
VI. 20. O Tymoteuszu! strzeż tego,[12] czegoć się powierzono, a brzydź się świecką[13] próżnomownością i sprzeczaniem około fałszywie nazwanéy umieiętności,
21. Która się niektórzy szczycąc z strony wiary, celu uchybili. Łaska niech będzie z tobą. Amen.

Pierwszy list do Tymoteusza napisany iest z Laodycei, która iest główném miastem Frygii Pakacyańskiéy.





List S. Pawła Apostoła do Tymoteusza wtóry.


ROZDZIAŁ I.


I. Napomina, żeby w urzędzie swym statecznie trwał 1 — 11. II. a żeby dla tego więzienia 12. III. albo dla inszych odpadania sobą nie trwożył 13 — 14. IV. a zleciwszy strzedz tego, czego mu się zwierzono 15. V. Onezyfora zaleca 16 — 18.
Paweł, Apostoł Iezusa Chrystusa przez wolą Bożą, według obietnicy żywota onego, który iest w Chrystusie Iezusie;
2. Tymoteuszowi, miłemu[14] synowi, niech będzie[15] łaska, miłosierdzie i pokóy od Boga oyca, i Chrystusa Iezusa, Pana naszego.
3. Dziękuię Bogu, któremu[16] służę z przodków w czystém sumnieniu, że cię bez przestanku wspominam[17] we proźbach moich, w nocy i we dnie,
4. Żądaiąc cię widzieć, wspominaiąc na twoie łzy, abym był radością napełniony,

5. Przywodząc sobie na pamięć

  1. Iob. 4, 21. Kazn. 5, 15.
  2. Przyp. 15, 27. r. 28, 10.
  3. 1 Tym. 1, 18.
  4. 1 Tym. 5, 21.
  5. 5 Moy. 32, 39. 1 Sam. 2, 6.
  6. Matt. 27, 11. Ian. 18, 37.
  7. 1 Tym. 1, 11.
  8. Obiaw. 17, 14. r. 19, 16.
  9. Ian. 1, 18. 1 Ian. 4, 20.
  10. Łuk. 12, 15.
  11. Matt. 6, 20. Łuk. 12, 33. r. 16, 9.
  12. 2 Tym. 1, 14.
  13. 1 Tym. 1, 4. r. 4, 7. 2 Tym. 2, 16. Tyt. 3, 9.
  14. Dzie. 16, 1.
  15. Gal. 1, 3. 1 Tym. 1, 2.
  16. Dzie. 22, 3. r. 23, 1. Rzym. 1, 9. Fil. 3, 3.
  17. 1 Tess. 3, 10.