szyłeś; ieźliby téż panna szła za mąż, nie zgrzeszyła; wszakże utrapienie[1] w ciele takowi mieć będą; lecz ia was szanuię.
29. A toć mówię, bracia! ponieważ czas potomny ukrócony iest,[2] aby i ci, którzy żony maią, byli, iakoby ich nie mieli;
30. A którzy płaczą, iakoby nie płakali; a którzy się raduią, iakoby się nie radowali; a którzy kupuią, iakoby nie trzymali;
31. A którzy używaią tego świata, iakoby źle nie używali; bo przemiia[3] kształt tego świata.
32. A chcę, abyście wy byli bez kłopotu; bo kto niema[4] żony, stara się o rzeczy Pańskie, iakoby się podobał Panu;
33. Ale kto się ożenił, stara się o rzeczy tego świata, iakoby się podobał żonie.
34. Iest różność między mężatką i panną; która nie szła za mąż, stara się o rzeczy Pańskie, aby była święta i ciałem i duchem; ale która szła za mąż, stara się o rzeczy tego świata, iakoby się podobała mężowi.
35. A toć mówię ku dobremu waszemu; nie abym sidło na was wrzucił, ale abyście słusznie i przystoynie stali przy Panu bez rozerwania.
36. A ieźli kto mniema, że nie przystoynie sobie poczyna z panną swoią, gdyby z lat swoich wyszła, i do tegoby iéy przyszło, co chce niechay czyni, nie grzeszy; niechże idzie za mąż.
37. Ale kto statecznie postanowił w sercu swém, potrzeby tego nie maiąc, lecz ma w mocy własną swoię wolą, i to usądził w sercu swém, aby zachował pannę swoię, dobrze czyni.
38. A tak ten, kto dawa za mąż, dobrze czyni; ale który nie dawa za mąż, lepiéy czyni.
39. Żona związana[5] iest zakonem, póki żywie mąż iéy; a ieźliby umarł mąż iéy, wolna iest, aby szła, za kogo chce, tylko w Panu.
40. Ale szczęśliwsza iest, ieźliby tak została według rady moiéy: a mniemam, że i ia mam Ducha[6] Bożego.
I. Odtąd aż do końca dziesiątego rozdziału upomina, aby się od nieczystych bałwańskich pokarmów Koryntczykowie wstrzymywali 1 — 7. II. Złe używanie wolności Chrześciańskiéy naprawuie 8. III. i aby wiadomość i wolność nasza miłością miarkowana była, uczy 9 — 13.
A o rzeczach, które bałwanom ofiarowane bywaią, wiemy, iż wszyscy umieiętność mamy. Umieiętność nadyma, ale miłość buduie.
2. A ieźli kto mniema, żeby co umiał, ieszcze nic nie umie, tak iakoby miał umieć;
3. Lecz ieźli kto miłuie Boga, ten iest wyuczony od niego.
4. A przetoż o pokarmach, które bywaią bałwanom ofiarowane, wiemy, iż[7] bałwan na świecie nic nie iest, a iż niemasz żadnego inszego[8] Boga, tylko ieden.
5. Bo choć są, którzy bogami nazywani bywaią i na niebie i na ziemi; (iakoż iest wiele bogów i wiele panów.)
6. Ale my mamy[9] iednego Boga oyca, z którego wszystko, a my w nim; i iednego[10] Pana Iezusa Chrystusa, przez którego wszystko a my przezeń.
7. Ale nie we wszystkich iest ta umieiętność; albowiem niektórzy[11] sumnienie maiąc dla bałwana aż dotąd, iedzą iako rzecz bałwanom ofiarowaną, a sumnienie ich będąc mdłe, pokalane bywa.
II. 8. Aleć nas pokarm nie zaleca Bogu; bo choćbyśmy iedli, nic nam nie przybywa; a choćbyśmy i nie iedli, nic nam nie ubywa.
III. 9. Iednak[12] baczcie, aby snadź ta wolność wasza nie była mdłym ku zgorszeniu.
10. Albowiem ieźliby kto uyrzał cię, który masz umieiętność, w bałwo-
- ↑ 1 Moy. 16, 17.
- ↑ Iob. 7, 1. r. 9, 25. r. 14, 1. Ps. 103, 15.
- ↑ Izai. 40, 6. 1 Piotr. 1, 24. 1 Ian. 2, 17. Iak. 1, 10. r. 4, 14.
- ↑ 1 Tym. 5, 5.
- ↑ Rzym. 7, 2.
- ↑ 1 Tess. 4, 6.
- ↑ 1 Kor. 10, 19.
- ↑ 5 Moy. 4, 35. r. 32, 39. Mark. 12, 32.
- ↑ 5 Moy. 6, 4. Efez. 4, 6.
- ↑ Ian. 13, 13. 1 Kor. 12, 3.
- ↑ 1 Kor. 10, 28. 29.
- ↑ Gal. 5, 13.
