Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/1143

tego dnia aż do téy godziny pościłem, a o dziewiątéy godzinie modliłem się w domu moim, a oto, mąż niektóry stanął przedemną w odzieniu iasném,
 31. I rzekł: Korneliuszu! wysłuchana iest modlitwa^[1] twoia, a iałmużny twoie przyszły na pamięć przed obliczność Bożą.
 32. Przetoż pośliy do Ioppy, a przyzów Symona, którego nazywaią Piotrem; ten ma gospodę w domu Symona, garbarza, nad morzem, który przyszedłszy, mówić z tobą będzie.
 33. Zaraz tedy posłałem do ciebie, a tyś dobrze uczynił, żeś przyszedł. Teraz tedy iesteśmy wszyscy przed obliczem Bożém przytomni, abyśmy słuchali wszystkiego, coć rozkazano od Boga.
 V. 34. Tedy Piotr otworzywszy usta, rzekł: Prawdziwie dochodzę tego, iż Bóg nie ma względu na osoby;^[2]
 35. Ale w każdym narodzie, kto się go boi a czyni sprawiedliwość, iest mu przyiemnym.
 36. A co się tknie słowa, które posłał synom Izraelskim, opowiadaiąc pokóy^[3] przez Iezusa Chrystusa, który iest Panem^[4] wszystkiego.
 37. Wy wiecie, co się działo po wszystkiém^[5] Żydostwie, począwszy od Galilei, po chrzcie, który Ian opowiadał.
 38. Iako Iezusa z Nazaretu^[6] pomazał Bóg Duchem świętym i mocą, który chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiaiąc wszystkie^[7] opanowane od diabła; albowiem Bóg był z nim.
 39. (A myśmy świadkami wszystkiego tego, co czynił w krainie Iudskiéy i w Ieruzalemie, którego zabili, zawiesiwszy na drzewie.
 40. Tego Bóg wzbudził^[8] dnia trzeciego, i sprawił, żeby był obiawiony;
 41. Nie wszystkiemu ludowi, ale świadkom,^[9] przed tém sporządzonym od Boga, nam, którzyśmy z nim iedli i pili po iego zmartwychwstaniu.]
 42. I rozkazał^[10] nam, abyśmy kazali ludowi, i świadczyli, że on iest onym postanowionym od Boga sędzią żywych^[11] i umarłych.
 43. Temu wszyscy^[12] Prorocy świadectwo wydawaią, iż przez imię iego odpuszczenie grzechów weźmie każdy, co weń wierzy.
 VI. 44. A gdy ieszcze Piotr mówił te słowa, przypadł Duch święty na wszystkie słuchaiące tych słów.
 45. I zdumieli się oni, którzy byli z obrzezania wierzący, którzy byli z Piotrem przyszli, że i na Pogany dar Ducha świętego iest wylany.
 46. Albowiem słyszeli ie^[13] mówiące ięzykami rozlicznymi i wielbiące Boga. Tedy odpowiedział Piotr:
 47. Izali kto może zabronić^[14] wody, żeby ci nie byli pochrzczeni, którzy wzięli Ducha^[15] świętego iako i my?
 48. I rozkazał ie pochrzcić w imieniu Pańskiém.] I prosili go, aby u nich został na kilka dni.^[16]

ROZDZIAŁ XI.

 I. Piotr dla Korneliusza oskarzony 1 — 4. II. dawa o sobie sprawę 5 — 21. III. Barnabasz do Antyochyi posłany 22 — 25. IV. gdzie uczniowie naprzód Chrześciany nazwani 26. 27. V. a Agabus głód pezpowierdział 28 — 30.

I usłyszeli Apostołowie i bracia, którzy byli w Iudskiéy ziemi, że i Poganie przyięli słowo Boże.
 2. A gdy Piotr przyszedł do Ieruzalem, spierali się z nim ci, którzy byli z obrzezania,
 3. Mówiąc: Wszedłeś do mężów nieobrzezanych, a iadłeś^[17] z nimi.
 4. Tedy począwszy Piotr, powiadał im porządnie, mówiąc:

 II. 5. Byłem w mieście Ioppie, modląc się; i widziałem w zachwyceniu widzenie, naczynie nieiakie zstępuiące iako prześciéradło wielkie, za czté-

1. Łuk. 1, 13.
2. 5 Moy. 10, 17. 2 Kron. 19, 7. Iob. 34, 19. Rzym. 2, 11. Gal. 2, 6. Efez. 6, 9. 1 Piotr. 1, 17.
3. Rzym. 5, 1.
4. Matt. 28, 18. Filip. 2, 9.
5. Matt. 4, 12.
6. Ps. 45, 8. Łuk. 4, 18.
7. Matt. 8, 16. Łuk. 4, 36.
8. Dzie. 2, 24. r. 3, 15.
9. Ian. 15, 27.
10. Matt. 28, 19. Mark. 16, 15. Ian. 15, 27.
11. Dzie. 17, 31. Rzym. 2, 16.
12. Izai. 53, 5. 6. Ier. 31, 34. Mich. 7, 18. Łuk. 1, 77. Ian. 1, 29.
13. Dzie. 2, 6.
14. Dzie. 8, 36. r. 11, 17.
15. r. 15, 8.
16. Ian. 4, 40.
17. 1 Moy. 43, 32. 5 Moy. 7, 3.