Słownik etymologiczny języka polskiego/żmuda

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

żmuda, żmudny, żmudzić, z mylnem ż- zamiast z- przyimka: z-mudzić, o-mudzić (p. mudzić), od tegoż pnia co i myśl i mądry, p. (por. komudny). Ale żmuda, żmudzin, nazwa ‘koników’, wyszła ze Żmudzi p. (ziemia), a po nich i ‘drobne owoce’ żmudzią nazwano.