Słownik etymologiczny języka polskiego/żołądek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
żołądek, od żołędzi (p.), dla podobieństwa postaci, a wiedział o tem już Potocki: »ba i żołądek od niej (żołędzi) nazwany podobno«; tak samo u wszystkich Słowian: cerk. żełądŭk, rus. żełudok (u Słowieńców i Serbów z innym przyrostkiem, żeludac), czes. żaludek. Przymiotnik: żołądkowy, »wino żołądkowe«, ‘wytrawne’; czasownik: żołądkować się, ‘gniewać się’, tłumaczy dosłownie łac. stomachari, ‘gniewać się’, od stomachus, ‘żołądek’.
