Podzwonne (Petőfi)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Sándor Petőfi
Tytuł Podzwonne
Pochodzenie Wybór poezyj
Wydawca Wydawnictwo Dzieł Tanich A. Wiślickiego
Data wyd. 1880
Druk Drukarnia Przeglądu Tygodniowego
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Władysław Sabowski
Tytuł orygin. Jaj, be bús ez a harangszó!
Źródło Skany na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
PODZWONNE.

Dzwony śpiewają żałośnie...
Dla kogo?... dla mojej róży,
Którą zmiótł mi podmuch burzy
W piętnastej zaledwie wiośnie.

Jej trumna stoi w świątyni
Żałobnie przyozdobionej,
Gdzie wkrótce ja, narzeczony,
Zamierzałem stanąć przy niej.

Aniele stróżu jej duszy,
Święty mieszkańcze niebiosów,
Zabierz mi pamięć mych losów,
Pociesz mnie w strasznej katuszy!

Lecz gdzieś ty?... Piorun tej burzy,
Co ją roztrzaskał, zapewne
I ciebie stopił w łzy rzewne,
Kiedyś dał zwiędnąć mej róży!...



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Sándor Petőfi i tłumacza: Władysław Sabowski.