Dzika piosenka

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Władysław Tarnowski
Tytuł Dzika piosenka
Pochodzenie Poezye Studenta Tom III
Wydawca F. A. Brockhaus
Data wyd. 1865
Miejsce wyd. Lipsk
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tom III
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
DZIKA PIOSENKA.
(Z POEMATU ARTUR.)

Il confessa toute la verité, et je fus disculpé. — Mais on me fit un grand crime de ma resistance, et le prieur m’adressa des repreches publiques pour l’orgueil irritable qui couvait dans mon sein...[1]

G. Sand. Spiridion.

Entre la coupe et les lèvres il y a toujours de la place pour un malheur...[2]

Al. Musset.

Czym Ciebie kochał, pytasz mnie, o droga,
Głosem nieznanym —
Tak musiał kochać Szatan pana Boga
Nim był szatanem!...

Czym Ciebie kochał, pytaj moich nocy
Stróża anioła —
Czym Ciebie kochał, pytaj w twojej mocy
Chmur mego czoła!...

Miłością twoją modlę się ludzkości,
Modlę się Bogu,
O nią się kiedyś spytaj mej wieczności
Na piekieł progu!...


Dotąd grom każdy w duszy przepadał –
Jak w puszczy wdowiej –
Gromem się tylko będę spowiadał
Memu wiekowi!...





  1. Przypis własny Wikiźródeł Wyznawał całą prawdę, i byłem usprawiedliwiony. Ale popełniłem wielką zbrodnią przez mój opór, i przeor wystosował do mnie publiczną naganę dla drażliwej dumy tkwiącej w mej piersi...
  2. Przypis własny Wikiźródeł Między kielichem a wargami jest zawsze miejsce dla nieszczęścia...





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Władysław Tarnowski.