Biblia Wujka (1923)/Druga Księga Kronik 16
A roku trzydziestego i szóstego królestwa jego przyciągnął Baasa, król Izraelski, przeciwko Judzie, i murem obtaczał Rama, aby żaden nie mógł przespiecznie wniść i wyniść z królestwa Asa.
2 A tak Asa wyniósł śrebro i złoto z skarbów domu Pańskiego i z skarbów królewskich i posłał do Benadad, króla Syryjskiego, który mieszkał w Damaszku, mówiąc:
3 Mam z tobą przymierze: Ojciec téż mój z ojcem twym w zgodzie mieszkali: przetom ci posłał śrebro i złoto, abyś złamawszy przymierze, które masz z Baasą, królem Izraelskim, uczynił, aby odjechał odemnie.
4 Czego się wywiedziawszy Benadad, posłał hetmany wojsk swoich do miast Izraelskich, którzy zburzyli Ahion i Dan i Abelmaim i wszystkie miasta Nephthalim murowane.
5 Co gdy usłyszał Baasa, przestał budować Rama i zaniechał roboty swéj.
6 A król Asa wziął wszystkiego Judę, i pobrali kamienie z Rama i drzewo, które był na budowanie zgotował Baasa, i zbudował z nich Gabaa i Maspha.
7 Onego czasu przyszedł Hanani prorok do Asa, króla Judzkiego, i rzekł mu: Iżeś miał ufanie w królu Syryjskim, a nie w Panu, Bogu twoim, dlatego uszło wojsko króla Syryjskiego z ręki twéj.
8 Azaż nie daleko więcéj było Ethyopianów i Libijczyków, w woziech i w jezdnych i w mnóstwie bardzo wielkiem? które, kiedyś uwierzył Panu, podał w ręce twoje.
9 Albowiem oczy Pańskie patrzą na wszystkę ziemię i dodawają mocy tym, którzy weń sercem doskonałem wierzą. A tak głupieś uczynił, i dlatego od tego czasu powstaną przeciwko tobie walki.
10 I rozgniewany Asa na widzącego kazał go wsadzić do więzienia; bo się był o to bardzo rozgniewał: i pobił nie mało ludu na on czas.
11 A sprawy pierwsze i pośledniejsze Asa napisane są w księgach królów Juda i Izrael.
12 Rozniemógł się téż Asa roku trzydziestego i dziewiątego królestwa swego, na ból nóg bardzo ciężki: a ani w chorobie swéj nie szukał Pana, ale więcéj ufał w nauce lekarskiéj.
13 I zasnął z ojcy swymi, i umarł roku czterdziestego i pierwszego królestwa swego.
14 I pogrzebli go w grobie jego, który był sobie wykopał w mieście Dawidowem: i położyli go na łożu jego pełnem rzeczy wonnych i maści nierządniczych, które były aptekarską robotą sprawione, i spalili nad niem z zbytnią pompą.