Biblia Gdańska/Proroctwo Amosowe 9
I. Ogłasza straszne kaźni Boże ludowi Izraelskiemu 1 — 10. II. Prorokuie o królestwie Chrystusowém 11 — 15.
Widziałem Pana stoiącego na ołtarzu, który rzekł: Uderz gałkę, aż zadrzą podwoie, a rozetni ie wszystkie od wierzchu ich, a ostatek mieczem pobiię; żaden z nich nie uciecze, i nie będzie z nich nikt, coby tego uszedł.
2. Choćby się zakopali w ziemię, i z tamtądby ie ręka moia[1] wzięła; choćby wstąpili aż do nieba, i z tamtądbym ie ztargnął.
3. A choćby się skryli na wierzchu Karmelu, wyszpieguię i wezmę ie z tamtąd; a choćby się skryli przed oczyma moiemi na dnie morskiém, przykażę mężowi, aby ie i z tamtąd wykąsał;
4. A choćby poszli w niewolą przed nieprzyiacioły swymi, i tam przykażę mieczowi, aby ie pomordował; obrócę zaiste przeciwko[2] nim oko swe na złe, a nie na dobre.
5. Bo panuiący Pan zastępów, gdy się dotknie ziemi, rozpływa się, a płaczą wszyscy mieszkaiący na niéy, i wzbiera wszystka iako rzeka, a zatopiona bywa iako rzeką Egipską.
6. Który na niebiesiech zbudował pałace swoie, a zastęp swóy na ziemi uszykował; który może zawołać wód[3] morskich, a wylać ie na oblicze ziemi; Pan[4] iest imię iego.
7. Izali nie iesteście podobni synom Murzyńskiem przedemną, o synowie Izraelscy? mówi Pan; Izalim Izraela nie wywiódł z ziemi Egipskiéy iako Filistyńczyki z Kaftor, i Syryyczyki z Kir?
8. Oto, oczy panuiącego Pana przeciwko temu królestwu grzeszącemu, abym ie wygładził z oblicza ziemi; wszakże nie wygładzę do szczętu domu Iakubowego, mówi Pan.
9. Bom oto Ia rozkazał, a rozmiecę między wszystkie narody dom Izraelski, iako miotana bywa pszenica na przetaku, tak iż nieprzepadnie i kamyk na ziemię.
10. Wszyscy grzesnicy z ludu moiego od miecza pomrą, którzy mówią:[5] Nie przybliży się do nas, ani nas zachwyci to złe.
II. 11. Dnia onego wystawię upadły przybytek[6] Dawidów, a zagrodzę rozerwanie iego, i obaliny iego naprawię, a pobuduię go, iako za dni dawnych;
12. Aby posiedli ostatki Edomczyków i wszystkie narody, nad którymi wzywano imienia moiego, mówi Pan, który to czyni.
13. Oto dni idą, mówi Pan, że oracz żeńcę zaymie, a ten, co tłoczy winne iagody, rozsiewaiącego nasienie; a góry[7] moszczem kropić będą, a wszystkie pagórki się rozpłyną.
14. I nawrócę[8] zaś z więzienia lud móy Izraelski, i pobuduią miasta spustoszone, a mieszkać w nich będą; sadzić téż będą winnice, i wino z nich pić będą; sadów téż naszczepią, i owoc ich ieść będą.
15. A tak ie wszczepię w ziemi ich, że nie będą więcéy wykorzenieni z ziemi swoiéy, którąm im dał, mówi Pan, Bóg twóy.
 Am 8 |
Am 9 | Proroctwo Abdyaszowe  |
|