Biblia Gdańska/Proroctwo Amosowe 8

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki



ROZDZIAŁ VIII.


I. Bóg obiawia Amosowi zginienie ludu Izraelskiego 1 — 3. II. Amos lud strofuie 4 — 6. III. i ogłasza im kaźni Boże 7 — 14.
To mi ieszcze ukazał panuiący Pan, oto, był kosz letniego owocu.
2. Tedy rzekł: Cóż widzisz Amosie? I rzekłem: Kosz letniego owocu. Znowu rzekł Pan do mnie: Przyszedł koniec ludowi memu Izraelskiemu, nie będę mu iuż więcéy przeglądał.
3. Tedy się obrocą w kwilenie pieśni kościelne dnia onego, mówi panuiący Pan, mnóstwa trupów na każde mieysce po cichu[1] narzucaią.
II. 4. Słuchaycież tego, którzy pożeracie ubogiego, abyście wygubili chudziny z ziemi;
5. I mawiacie: Kiedyż przeminie nów miesiąca, abyśmy przedawali zboże? i sabbat, abyśmy otworzyli szpichlerze? abyśmy umnieyszyli miary Efa, a podwyższyli wagi, a szale zdradliwie zfałszowali,
6. Kupuiąc ubogie za pieniądze, a chudzinę[2] za parę trzewików; nad to abyśmy odmieciny zbóż przedawali.
III. 7. Przysiągł Pan przez zacność Iakubowę, że nie zapomnę na wieki wszystkich spraw ich.
8. Izaliby się i ziemia nad tém nie poruszyła, i nie płakałby każdy, kto mieszka na niéy? i owszem wzbierze wszystka iako rzeka, i porwana i zatopiona będzie iako rzeką Egipską.
9. A dnia onego, mówi panuiący Pan, sprawię, że słońce zaydzie o południu, i przywiodę ciemność na ziemię w dzień iasny;
10. I obrócę w płacz święta wasze, a wszystkie pieśni wasze w narzekanie, i sprawię to, że będzie na wszystkich biodrach wór, i na każdéy głowie obłysienie; i będzie w téy ziemi kwilenie, iako nad iednorodzonym, a ostateczne rzeczy iéy iako dzień gorzkości.
11. Oto dni przychodzą, mówi panuiący Pan, że poślę głód na ziemię, nie głód chleba, ani pragnienie wody, ale słuchania słów Pańskich,
12. Tak że się tułać będą od morza aż do morza, i od północy aż na wschód biegać będą, szukaiąc słowa Pańskiego, wszakże nie znaydą.
13. Dnia onego pomdleią panienki piękne, nawet i młodzieńcy od onego pragnienia;
14. Którzy przysięgaią przez obrzydliwość Samaryi, i mówią: Żywie Bóg twóy, o Dan! i żywie droga Beerseba; i upadną, a nie powstaną więcéy.





 Am 7 Am 8 Am 9