Biblia Gdańska/List Świętego Pawła Apostoła do Żydów 11

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Biblia Gdańska - Nowy Testament - List Świętego Pawła Apostoła do Żydów

1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13


ROZDZIAŁ XI.


I. Powiedziawszy, co iest wiara, 1. II. dowodzi, iż nie inaczéy wszyscy, którzy od początku świata zbawieni byli 2. 3. III. Bogu służyli 4 — 34. IV. męki cierpieli i Bogu się podali, tylko przez wiarę; aby wiedzieli Żydowie, że tylko przez samę wiarę w święta iedność z oycami mogą bydź złączeni 35 — 40.
A wiara iest[1] gruntem tych rzeczy, których się spodziewamy, i dowodem rzeczy niewidzialnych;
II. 2. Albowiem przez nię świadectwa doszli przodkowie.
3. Wiarą rozumiemy, iż świat[2] iest sprawiony słowem Bożém, tak iż rzeczy, które widziemy, nie stały się z rzeczy widzialnych, ale z niczego.
III. 4. Wiarą lepszą ofiarę ofiarował[3] Abel Bogu, niżeli Kain, przez którą świadectwo otrzymał, że iest sprawiedliwy, iakoż sam Bóg świadectwo dał o darach iego a przez te umarłszy[4] ieszcze mówi.
5. Wiarą Enoch[5] iest przeniesiony, aby nieoglądał śmierci, i nie iest znaleziony, przeto, że go Bóg przeniósł; albowiem pierwéy niż iest przeniesiony, miał świadectwo, że się podobał Bogu.
6. A bez wiary nie można, podobać się Bogu; albowiem ten, co przystępuie do Boga, wierzyć musi, że iest Bóg, a że nagrodę dawa tym którzy go szukaią.
7. Wiarą obwieszczony będąc od Boga[6] Noe o tém, czego ieszcze nie było widzieć, uczciwość wyświadczaiąc, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat, i stał się dziedzicem sprawiedliwości téy, która iest z wiary.
8. Wiarą powołany będąc Abraham,[7] usłuchał Boga, aby poszedł na ono mieysce, które miał wziąć za dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.
9. Wiarą[8] mieszkał w ziemi obiecanéy iako w cudzéy, mieszkaiąc w namieciech z Izaakiem i z Iakubem, spólnymi dziedzicami téyże obietnicy.
10. Albowiem oczekiwał miasta[9] maiącego grunty, którego sprawcą i budownikiem iest Bóg.
11. Wiarą także Sara wzięła moc[10] ku przyięciu nasienia, i mimo czas wieku porodziła, gdyż miała za wiernego tego, który obiecał.
12. A przetoż z iednego, i to[11] obumarłego, rozpłodziło się potomstwo, iako mnóstwo[12] gwiazd niebieskich i iako piasek niezliczony, który iest na brzegu morskim.
13. Według wiary umarli ci wszyscy, nie wziąwszy obietnic, ale z daleka ie upatruiąc, i cieszyli się nimi, i witali ie i wyznawali, iż są gośćmi i przychodniami[13] na ziemi.
14. Bo ci, którzy tak mówią, iawnie okazuią, iż oyczyzny szukaią.
15. A w prawdzie gdyby byli na onę pamiętali, z któréy byli wyszli, mieli dosyć czasu wrócić się zaś.
16. Ale oni lepszéy żądaią, to iest niebieskiéy; przetoż i sam Bóg nie wstydzi się nazywać[14] Bogiem ich, bo im miasto zgotował.
17. Wiarą ofiarował Abraham[15] Izaaka, będąc kuszony, a ofiarował iednorodzonego ten, który był wziął obietnicę.
18. Do którego rzeczono: W Izaaku tobie będzie nazwano nasienie;[16]
19. Uważaiąc to, iż Bóg może i od umarłych wzbudzić; zkąd go téż w podobieństwie[17] zmartwychwstania przyiął.
20. Wiarą około przyszłych rzeczy błogosławił Izaak[18] Iakuba i Ezawa.
21. Wiarą Iakub umieraiąc, każdemu z synów Iózefowych[19] błogosławił i pokłonił się[20] podparłszy się na wierzch laski swoiéy.
22. Wiarą Iózef[21] umieraiąc, o wyiściu synów Izraelskich wzmiankę uczynił, i z strony kości swoich rozkazał.
23. Wiarą narodziwszy się[22] Moyżesz, był ukryty przez trzy miesiące od rodziców swoich, przeto że widzieli nadobne dzieciątko, i nie bali się wyroku królewskiego.
24. Wiarą Moyżesz,[23] będąc iuż dorosłym, zbraniał się bydź zwany synem córki Faraonowéy,
27[24]. Raczéy sobie obrawszy, złe rzeczy cierpieć z ludem Bożym, niżeli doczesną mieć z grzechu rozkosz,
26. Za większe pokładaiąc bogactwo nad skarby Egipskie urąganie Chrystusowe; bo się oglądał na odpłatę.
27. Wiarą opuścił[25] Egipt, nie boiąc się gniewu[26] królewskiego; bo iakoby widział niewidzialnego, mężnie sobie poczynał.
28. Wiarą obchodził[27] wielkąnoc i wylanie krwi, aby ten, który tracił pierworodne, nie dotknął się ich.
29. Wiarą przeszli przez morze[28] czerwone, iako po suszy, o co kusiwszy się Egipczanie, potonęli.
30. Wiarą mury Ierycha[29] upadły, gdy ie obchodzono przez siedm dni.
31. Wiarą Rachab[30] wszetecznica nie zginęła współ z nieposłusznymi, przyiąwszy z pokoiem śpiegi do gospody.
32. A cóż więcéy mam mówić? Boby mi czasu nie stało, gdybym miał powiadać o[31] Giedeonie i o[32] Baraku i o[33] Samsonie i o[34] Iefte i o[35] Dawidzie i o[36] Samuelu i o Prorokach.
33. Którzy przez wiarę zwalczyli królestwa, czynili sprawiedliwość, dostąpowali obietnic, lwom paszczęki zawierali;[37]
34. Zagaszali moc[38] ognia, uchodzili ostrza[39] mieczów, mocnymi[40] się stawali z niemocnych, mężnymi bywali[41] na woynie, woyska cudzoziemców[42] do uciekania przywodzili.
IV. 35. Niewiasty odbierały[43] umarłe swoie wzbudzone; a drudzy są na probach rozciągnieni, nie przyiąwszy wybawienia, aby lepszego dostąpili zmartwychwstania.
36. Drudzy zasię pośmiewisk i biczowania doświadczyli, nad to i związek i[44] więzienia.
37. Byli[45] kamionowani, piłą przecierani, kuszeni, mieczem zabiiani, chodzili w owczych[46] i w kozich skórach; byli w niedostatku, w ucisku, w niewczasach;
38. (Których nie był świat godzien,) tułali się po pustyniach, i po górach, i iaskiniach, i iamach ziemi.
39. A ci wszyscy świadectwo otrzymawszy przez wiarę, nie dostąpili obietnicy.
40. Przeto że Bóg o nas coś lepszego przeyrzał, aby oni bez nas nie stali się doskonałymi.










 Hbr 10 Hbr 11
Biblia Gdańska
Hbr 12