Zabytek Dawnej Mowy Polskiej
| Dane tekstu >>> | ||
| Autor | ||
| Tytuł | Zabytek Dawnej Mowy Polskiej | |
| Pochodzenie | Kazania gnieźnieńskie[2] | |
| Redaktor | Ludwik Jagielski | |
| Wydawca | Tytus Działyński | |
| Data powstania | pocz. XV w. | |
| Data wyd. | 1857 | |
| Druk | Ludwik Merzbach | |
| Miejsce wyd. | Poznań | |
| Źródło | Skany na Commons | |
| Inne | Cały tekst | |
| ||
| Indeks stron | ||
 Artykuł w Wikipedii
| ||
|
Zabytek
Dawnej Mowy Polskiej.
W POZNANIU,
CZCIONKAMI LUDWIKA MERZBACHA.
1857.
JEGO MOŚCI KSIĘDZU
BRODZISZEWSKIEMU
BISKUPOWI THEMISCYREŃSKIEMU,
SUFFRAGANOWI GNIEŹNIEŃSKIEMU, PRAŁATOWI METROPOLII GNIEŹNIEŃSKIÉJ,
PROBOSZCZOWI ŹNIŃSKIEMU, PRZEŁOŻONEMU NAD BIBLIOTEKĄ
ARCHIKATEDRALNĄ, KAWALEROWI ETC.
JAŚNIE WIELMOŻNEMU PANU I DOBRODZIEJOWI.
|
- ↑
Kazania polskie spisał prawdopodobnie Łukasz z Wielkiego Koźmina, bakałarz uniwersytetu praskiego, magister, profesor i rektor Akademii Krakowskiej.
- ↑ Rękopis kazań zachował się w bibliotece kapituły katedralnej w Gnieźnie (sygn. Ms 24), stąd też zbiór nazywany jest Kazaniami gnieźnieńskimi.
- ↑ Spis rzeczy dodany przez zespół Wikiźródeł.
- ↑ Niniejsza publikacja nie zawiera tytułów poszczególnych kazań. Przyjęto więc nazewnictwo za opracowaniem Władysława Nehringa Kazania gnieźnieńskie. Tekst i glosy, Akademia Umiejętności, Kraków 1896.
