Wróżka o upadku mocy tureckiej

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Sebastian Fabian Klonowic
Tytuł	Wróżka o upadku mocy tureckiej
Pochodzenie	Klejnoty poezji staropolskiej
Redaktor	Gustaw Bolesław Baumfeld
Wydawca	Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie
Data wyd.	1919
Druk	Drukarnia Naukowa
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cała antologia Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[112]

SEBASTJIAN FABJAN KLONOWICZ.

WRÓŻKA O UPADKU MOCY TURECKIEJ.

Upaść już, upaść tureckiej stolicy!
Trąbcie siódmy raz, wierni bojownicy!
Niech na trąbienie upadnie tyrańska
Władza a sceptrum i moc ottomańska, —
Jako Hierycho upadło od krzyku
I od głośnych trąb, nie bywając w szyku.
Niech się ulęknie Chrysta, lwa mocnego,
Grubość pogańska, i ryku strasznego!
Teraz już serca, teraz mocy trzeba,

[113]

Nie szonować się, a posiłku z nieba
Wołać! Choć stokroć już odważyć sobie
Umrzeć dla Pana, wziąć miecz w ręce obie!

Ręczne pioruny już krzosem zapalaj,
Mężny rycerzu, a wojsko powalaj
Podziurawione, nie strzelaj daremnie,
Nie psuj ołowiu i prochu nikczemnie.
Brzytwą golone zdejmuj łby pogańskie,
Siecz ostrzkiem i kol sztychem w imię Pańskie!
Ścinaj, przeszywaj, obcinaj, brodź w jusze,
Dław jako muchy a posyłaj dusze
Ćmę do Plutona; z sajdaków dobywaj
Strzał hartowanych, kąp się we krwi, pływaj
W mordziech pogańskich!

Wspomni Najwyższego
Krzywdę Jehowy i też namilszego
Chrystusa Jego. Wspomni pomieszane
Światłości z prochem, nogami deptane,
Wsi popalone, splondrowane domy,
W pogańską stronę zaniesione plony,
I łzy daremne więźniów spracowanych,
Chorych i letnich, srodze mordowanych;
Sprosną wszeteczność, białogłowskie głosy,
Przebijające pod same niebiosy.
Proszenie o śmierć, trapienie ciał wolnych,
Harde naśmiewców bluźnienie swawolnych,
Częste uszczypki wiary naszej, gdzie sam
Od niewierników zelżon jest Chrystus Pan!

To przed się biorąc, rycerzu cnotliwy,
Weź się za Ojcem, jako syn prawdziwy
Już się nie żatujżałuj, już tu sercem całym
Czyń o Ojczyznę i umysłem śmiałym!....

(1597)^[1].

1.  Wróżka o upadku mocy tureckiej. Rozdział z większego poematu S. F. Klonowicza p. t. Pożar, upominanie do gaszenia i wróżka o upadku mocy tureck. (jest to powtórne opracowanie części poematu łacińskiego Klon. p. t. Victoria deorum.deorum). Jedna z licznych pobudek literackich w Polsce do wojen z Turkami. Ustęp charakterystyczny jako wyraz prawdziwej pasji wojennej.
    Sceptrum (łaciń.) — berło; nie bywając w szyku — bez bitwy; nikczemnie — nadaremnie; ćmę — mnóstwo; w mordziech — w zabijaniu, w trupach; światłości deptane — świętości (kościelne) poniszczone.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Sebastian Fabian Klonowic.