Przejdź do zawartości

Wikiźródła:Wikitomik:Modernizm/Sylwetki/podstrona

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

Modernizm-nawigacja:
Projekt  |  Kategoria

odernizm   
   w polskich Wikiźródłach

Modernizm (neoromantyzm, Młoda Polska) to ogół awangardowych kierunków artystyczno-literackich - klimat światopoglądowy, nastawienia filozoficzne i postawy życiowe na przełomie XIX i XX wieku - będące wyrazem sprzeciwu wobec pozytywistycznego realizmu. Współistniejące zjawiska i ruchy artystyczne trwające do ok. 1918 r., to fin de siècle, dekadentyzm, secesja, symbolizm, impresjonizm.

Sztuka  ·  Literatura  ·  Filozofia  ·  Polityka  ·  Wydarzenia społeczne

  Sylwetki  edytuj

Charles Baudelaire (1821-1867)
Stanisław Brzozowski (1878-1911)
Tadeusz Boy-Żeleński (1874-1941)
Artur Górski (1870–1959) [1]
Jan Kasprowicz (1860-1926)
Antoni Lange (1863-1929)
Edward Porębowicz (1862-1937)
Kazimierz Przerwa-Tetmajer (1865-1940)
Zenon Przesmycki (Miriam) (1861-1944)
Mieczysława Przybylska-Łuczyńska (1907-1972) [2]
Stanisław Przybyszewski (1868-1927)
Władysław Stanisław Reymont (1867-1925)
Leopold Staff (1878-1957) [3]
Stanisław Wyspiański (1869-1907)




  1. do 2029 r.
  2. do 2042 r.
  3. do 2027 r.





  Tekst miesiąca  edytuj


Legenda Młodej Polski • Studia o strukturze duszy kulturalnej • X. Naturalizm, dekadentyzm, symbolizm • Stanisław Brzozowski
Legenda Młodej Polski
Studia o strukturze duszy kulturalnej
X. Naturalizm, dekadentyzm, symbolizm
Stanisław Brzozowski

Naturalizm, dekadentyzm, symbolizm: Literatura francuska II cesarstwa; koncepcya sztuki i psychologia Flauberta. Świadomość kulturalna i dzieje. Emil Zola i wiara w naukę. Bezwzględna rzetelność psychiki: twórczość Baudelaire'a. Psychologia symbolizmu. Bezwzględnie kształtowana psychika: Laforgue, Barres. Granice literatury francuskiej. Absolutne wypowiedzenie; kult psychiki zawsze gotowej.

Literatura francuska drugiej połowy zeszłego stulecia stanowi bardzo wdzięczny i pouczający przedmiot studiów dla badacza, pragnącego się wyćwiczyć w wykrywaniu typowych stosunków między społecznie i historycznie uwarunkowaną psychiką, a wartościami i kierunkami artystycznymi. Być może nawet nie właściwym jest tu wyraz: stosunek. Mamy bowiem do czynienia metyle z dwoma różnymi rzeczywistościami, ile raczej z dwoma momentami jednego i tego samego zasadniczego procesu. Jest to złudzeniem krytyków, pomiędzy innymi tych, którzy prowadzą dziś we Francji kampanię antyromantyczną, że kierunek literacki jest dziełem wyłącznie jak gdyby tylko samokontroli, pedagogii artystycznej. Krytyka gotuje tu sobie wszystkie rozczarowania, na jakie narażona jest pedagogia, i tu i tam materia psychiczna wypracowywana jest w głębszych dziedzinach życia niż te, na jakie rozpościera się wpływ krytycznej i pedagogicznej działalności. - Gdy się przez czas pewien rozpatruje zjawiska i kierunki literackie z punktu widzenia tej psychiki społecznej, z której one wyrastają - nasuwa się przekonanie o całkowitej niemal nieprzydatności ustalonych określeń i klasyfikacji literackich. Klasyfikacje w dziedzinie literatury dokonywane były i są zazwyczaj na zasadzie zewnętrznych powinowactw. Różnice i pokrewieństwa głębszej struktury psychicznej są często zupełnie inne. Posłużyliśmy się w nagłówku utartymi terminami; rozpatrzenie sprawy wyjaśni, jakiego rodzaju rzeczywistości odpowiadają tym terminom... czytaj dalej... 

archiwum  propozycje na kolejne miesiące 


Szablon:Wikitomik:Modernizm/Podmenu

« Sztuka, mająca jakiś cel moralny lub społeczny przestaje być sztuką, a staje się biblią pauperum... »
— Stanisław Przybyszewski - Confiteor
Inne Wikitomiki tematyczne na polskich Wikiźródłach
Szablon:Wikitomiki