Strona:Wyznania świętego Augustyna.djvu/484

    Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
    Ta strona została przepisana.


    Rozd. XXIII. Dwojaka jest wątpliwość w tłumaczeniu Pisma ś. 
     367.
    Rozd. XXIV. Że z pomiędzy wielu prawdziwych sensów, trudno oznaczyć ten, który miał Mojżesz w swéj myśli 
     — 
    Rozd. XXV. Mówi przeciw tym, którzy dumnie utrzymują swoje zdanie, pomiędzy dwoma sensami zarówno prawdziwemi 
     368.
    Rozd. XXVI. Że to przystoi Pismu ś., chociaż mieści kilka sensów pod jednemi wyrazami 
     371.
    Rozd. XXVII. Pismo święte obfituje w sensa 
     372.
    Rozd. XXVIII. O rozmaitych sensach, które nadać można Pismu św 
     373.
    Rozd. XXIX. Wielorakim sposobem rzecz jaka może być piérwéj przed drugą rzeczą 
     374.
    Rozd. XXX. Pismo ś. wykładać należy w duchu miłości 
     377.
    Rozd. XXXI. Mojżesz mógł mieć na uwadze te wszystkie sensa prawdziwe, które słowom jego nadajemy 
     — 
    Rozd. XXXII. Duch Ś. przewidział wszystkie sensa prawdziwe 
     378.


    Rozd. I. Bóg uprzedza nas dobrodziejstwy swemi 
     381.
    Rozd. II. Wszelkie stworzenie wzięło swój byt ze saméj dobroci Boskiéj 
     382.
    Rozd. III. Z łaski Bożéj wszystko pochodzi 
     383.
    Rozd. IV. Bóg nie z potrzeby, lecz jedynie ze swéj dobroci dał stworzeniom istnienie 
     384.
    Rozd. V. O Trójcy Świętéj 
     385.
    Rozd. VI. Dla czego napisano, że się Duch Boży unaszał nad wodami 
     386.
    Rozd. VII. O skutkach Ducha Świętego 
     — 
    Rozd. VIII. Połączenie się istot rozumnych z Bogiem jest jedyną ich szczęśliwością 
     387.
    Rozd. IX. Dla czego jedynie o Duchu Ś. powiedziano, że się unosił nad wodami 
     388.
    Rozd. X. O szczęśliwości czystych stworzeń 
     389.
    Rozd. XI. Że obraz Trójcy jest w człowieku 
     390.
    Rozd. XII. Bóg podobnym postępuje sposobem w ustanowieniu kościoła jak w stworzeniu świata 
     391.
    Rozd. XIII. Odnowienie nasze nie może być doskonałe w tém życiu 
     392.
    Rozd. XIV. Wiarą i nadzieją dusza się umacnia 
     393.