BŁOGOSŁAWIONEGO
Co było od początku, cośmy słyszeli, cośmy widzieli oczyma naszemi, cośmy oglądali i czego ręce nasze dotykały o słowie żywota;
2. (Bo żywot oznajmiony jest; i widzieliśmy, świadczymy i opowiadamy wam żywot wieczny, który był u Ojca i zjawił się nam.)
3. Cośmy widzieli i słyszeli, wam opowiadamy, abyście i wy towarzystwo mieli z nami: a towarzystwo nasze było z Ojcem i z Synem jego Jezusem Chrystusem.
4. A to wam piszemy, abyście się radowali, a radość wasza zupełna była.
5. A to jest opowiadanie, któreśmy słyszeli od niego, i opowiadamy wam: Iż Bóg jest światłością, a żadnéj ciemności w nim niemasz. [1]
6. Jeźlibyśmy rzekli, iż towarzystwo mamy z nim, a w ciemności chodzimy, kłamamy, a prawdy nie czynimy.
7. Lecz jeźli w światłości chodzimy, jako i on jest w światłości, towarzystwo mamy między sobą, a krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu. [2]
8. Jeźlibyśmy rzekli, iż grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy a prawdy w nas niemasz. [3]
9. Jeźlibyśmy się spowiadali grzechów naszych, wierny jest i sprawiedliwy, aby nam odpuścił grzechy nasze i oczyścił nas od wszelakiéj nieprawości.
10. Jeźlibyśmy rzekłi, żeśmy nie grzeszyli; kłamcą go czynimy i niemasz w nas słowa jego.
Synaczkowie moi! to wam piszę, abyście nie grzeszyli. Ale jeźliby kto zgrzeszył, rzecznika mamy u Ojca, Jezusa Chrystusa sprawiedliwego;
2. A on jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, ale i wszego świata.
3. A przez to wiemy, iżeśmy go poznali, jeźlibyśmy przykazania jego zachowywali.
4. Kto mówi, że go zna, a przykazania jego nie chowa, kłamcą jest, a prawdy w nim niemasz.
5. Lecz kto zachowywa słowo jego, prawdziwie się w nim miłość Boża wykonała: i przez to wiemy, iż w nim jesteśmy.
6. Kto mówi, iż w nim mieszka, powinien jako on chodził, i sam chodzić.
7. Najmilejsi! nie nowe rozkazanie wam piszę, ale rozkazanie stare, któreście mieli od początku. Stare rozkazanie jest słowo, któreście słyszeli.
8. Zasię rozkazanie nowe piszę wam, co prawda jest i w nim i w was, że ciemności przeminęły, a prawdziwa światłość już świeci. [4]
9. Kto mówi, iż jest w światłości, a brata swojego nienawidzi, aż dotąd jest w ciemności.
10. Kto miłuje brata swego, w światłości mieszka, a zgorszenia w nim niemasz. [5]
11. Lecz kto nienawidzi brata swego, w ciemnościach jest i w ciemnościach chodzi, a nie wie, gdzie idzie, iż ciemności zaślepiły oczy jego.
