Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0876

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


39.A Ja wam powiadam, żebyście się nie sprzeciwiali złemu: ale, jeźli cię kto uderzy w prawy policzek twój, nastaw mu i drugiego. [1]

40.A temu, który się chce z tobą prawem rozpierać a suknię twoję wziąć, puść mu i płaszcz. [2]

41.A ktoby cię kolwiek przymuszał na tysiąc kroków, idź z nim drugie dwa.

42.A który cię prosi, daj mu, a od tego, który chce u ciebie pożyczyć, nie odwracaj się.

43.Słyszeliście, iż powiedziano: Będziesz miłował bliźniego twego, a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego. [3]

44.A Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjacioły wasze, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, a módlcie się za prześladujące i potwarzające was, [4]

45.Abyście byli synami Ojca waszego, który jest w niebiesiech, który czyni, że słońce jego wschodzi na dobre i złe, i spuszcza deszcz na sprawiedliwe i niesprawiedliwe. [5]

46.Albowiem jeźli miłujecie te, co was miłują, cóż za zapłatę mieć będziecie? azaż i celnicy tego nie czynią?

47.A jeźlibyście pozdrawiali tylko bracią waszę, cóż więcej czynicie? azaż i poganie tego nie czynią?

48.Bądźcież wy tedy doskonali, jako i Ojciec wasz niebieski doskonałym jest.


ROZDZIAŁ VI.
Uczy osobliwie, jako się kto ma w rozdawaniu jałmużny i w modlitwach i we wszelakim dobrym uczynku sprawować, a jako się modlić ludzie mają, także téż i pościć; o dwu paniech różnych; o pożywieniu, i pieczliwości zbytniéj zakazuje.

Strzeżcie, abyście sprawiedliwości waszéj nie czynili przed ludźmi, abyście byli widziani od nich; bo inaczéj zapłaty mieć nie będziecie u Ojca waszego, który jest w niebiesiech.

2.Gdy tedy czynisz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jako obłudnicy czynią w bóżnicach i po ulicach, aby byli czczeni od ludzi; zaprawdę powiadam wam: Wzięli zapłatę swoję.

3.Ale gdy ty czynisz jałmużnę, niechaj nie wie lewica twoja, co prawica twoja czyni, [6]

4.Aby jałmużna twoja była w skrytości: a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. [7]

5.A gdy się modlicie, nie będziecie jako obłudnicy, którzy się radzi w bóżnicach i na rogach ulic stojąc modlą, aby byli widziani od ludzi, zaprawdę powiadam wam: Wzięli zapłatę swoję. [8]

6.Ale ty gdy się modlić będziesz, wnidź do komory swojéj, a zawarłszy drzwi, módl się Ojcu twemu w skrytości: a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie. [9]

7.A modląc się nie mówcie wiele, jako poganie; albowiem mniemają, iż w wielomowności swojéj będą wysłuchani.

8.Nie bądźcież tedy im podobni; albowiemci wie Ojciec wasz, czego potrzebujecie, pierwéj niżbyście go prosili.

9.Wy tedy tak się modlić będziecie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiesiech! Święć się imię twoje. [10]

10.Przyjdź królestwo twoje. Bądź twa wola, jako w niebie tak i na ziemi.

11.Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.

12.I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.

13.I nie wwódź nas w pokuszenie. Ale nas zbaw ode złego. Amen.

14.Bo jeźli odpuścicie ludziom grzechy ich, odpuści téż wam Ojciec wasz niebieski grzechy wasze. [11]

15.Lecz jeźli nie odpuścicie ludziom, ani Ojciec wasz nie odpuści wam grzechów waszych.

16.A gdy pościcie, nie bądźcie jako obłudnicy smętnymi; albowiem twarzy swoje niszczą, aby się ludziom zdali poszczącymi. Zaprawdę powiadam wam, iż wzięli zapłatę swoję.

17.Ale ty kiedy pościsz, namaż głowę twoję i umyj oblicze swoje,

18.Abyś się nie okazał ludziom, iż pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w skrytości: a Ojciec twój, który widzi w skrytości, odda tobie.

19.Nie skarbcie sobie skarbów na ziemi, gdzie rdza i mól psuje, i gdzie złodzieje wykopywają i kradną. [12]


  1. Luc. 6, 29.
  2. 1. Cor. 6, 7.
  3. Lev. 19, 18.
  4. Luc. 6, 27. Rzym. 12, 17. Luc. 23, 24. Dzie. 7, 60. 1. Cor. 4, 13.
  5. Luc. 6, 35.
  6. Rzym. 12, 8.
  7. Luc. 14, 14.
  8. Isa 29, 15.
  9. 4. Król. 4, 33.
  10. Luc. 1, 2.
  11. Marc. 11, 25.
  12. Luc. 12, 33. Tim. 6, 19.