Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0873

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


22.A usłyszawszy, iż Archelaus królował w Żydowskiéj ziemi miasto Heroda, ojca swego, bał się tam iść; a napomniony we śnie, ustąpił w strony Galilejskie.

23.A przyszedłszy mieszkał w mieście, które zowią Nazareth, aby się wypełniło, co rzeczono jest przez proroki: Iż Nazarejskim będzie nazwany.


ROZDZIAŁ III.
Jana Chrzciciela, proroka świętego, kazanie i ostry żywot zamyka, do którego, kiedy się Pharyzeuszowie zbiegali, jako je pofukał, ucząc je, aby pokutę stroili, jako téż Pana Chrystusa ochrzcił.

A we dni one przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na puszczy Żydowskiéj ziemie. [1]

2.I mówiąc: Czyńcie [2] pokutę; albowiem przybliżyło się królestwo niebieskie.

3.Bowiem ten jest, który opowiedziany jest przez Izajasza proroka, mówiącego: Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego. [3]

4.A ten Jan miał odzienie z sierci wielbłądowéj i pas skórzany około biódr swoich, a pokarm jego był szarańcze i miód leśny.

5.Tedy wychodziło do niego Jeruzalem i wszystka Żydowska ziemia i wszystek kraj około Jordanu.

6.I byli chrzczeni w Jordanie od niego, spowiadając się grzechów swoich.

7.A gdy widział wielu z Pharyzeuszów i Sadduceuszów przychodzących do chrztu swego, mówił im: Rodzaju jaszczórczy! któż wam pokazał, abyście uciekali od przyszłego gniewu? [4]

8.Czyńcież tedy owoc godny [5] pokuty.

9.A nie chciejcie mówić sami w sobie: Ojca mamy Abrahama. Albowiem wam powiadam, iż mocen jest Bóg, z kamienia tego wzbudzić syny Abrahamowi. [6]

10.Bo już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Przeto wszelkie drzewo, które nie daje owocu dobrego, będzie wycięte i w ogień wrzucone. [7]

11.Jać was chrzczę wodą ku pokucie: [8] ale który przyjdzie po mnie, mocniejszy jest niż ja, któregom trzewików nie jest godzien nosić; tenci was ochrzci Duchem Ś. i ogniem. [9]

12.Którego łopata w ręku jego, a wyczyści bojewisko swoje i zgromadzi pszenicę swą do gumna, a plewy spali ogniem nieugaszonym.

13.Tedy Jezus przyszedł od Galilei do Jordanu do Jana, aby był ochrzczon od niego. [10]

14.A Jan mu nie dopuszczał, mówiąc: Ja mam być ochrzczon od ciebie, a ty idziesz do mnie?

15.A Jezus odpowiadając rzekł mu: Zaniechaj teraz; albowiem tak się nam godzi wypełnić wszelką sprawiedliwość. I tak go dopuścił.

16.A gdy był Jezus ochrzczony, wnet wystąpił z wody. A oto się otworzyły jemu niebiosa, i widział Ducha Bożego zstępującego jako gołębicę i przychodzącego nań.

17.I oto głos z niebios mówiący: Ten jest Syn mój miły, w którymem upodobał sobie. [11]


ROZDZIAŁ IV.
Post Chrystusów i pokusa, początek a założenie kazania jego, Piotra, Andrzeja, Jakóba i Jana, dwu synów Zebedeuszowych, ku sobie na zwolennictwo wyzywa, Galilejczykom Ewangelią powiada, i rozliczne choroby leczy.

Tedy Jezus był zawiedzion na puszczą od Ducha, aby był kuszon od djabła. [12]

2.A gdy pościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, potem łaknął.

3.I przystąpiwszy kusiciel, rzekł mu: Jeźliś jest syn Boży, rzecz, aby to kamienie stało się chlebem.

4.Który odpowiadając, rzekł: Napisano jest: Nie samym chlebem żywie człowiek; ale wszelkiem słowem, które pochodzi z ust Bożych. [13]

5.Tedy go wziął djabeł do miasta świętego i postawił go na ganku kościelnym.

6.I rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się nadół; albowiem napisano jest: Iż Aniołom swoim rozkazał o tobie, i będą cię na ręku nosić, abyś snadź nie obraził o kamień nogi swojéj. [14]


  1. Marc. 1, 4. Luc. 3, 3.
  2. t. j. dosłownie: Upamiętajcie się.
  3. Isai. 40. 3. Marc. 1, 3. Luc. 3, 4. Jan. 1, 23.
  4. Niż. 23, 33.
  5. t. j. dosłownie: godny upamiętania.
  6. Jan. 8, 39.
  7. Niż. 7, 19.
  8. t. j. ku upamiętaniu.
  9. Marc. 1, 8. Jan. 1, 26. Dzie. 11, 16.19, 4.
  10. Marc. 1, 9. Luc. 3, 21.
  11. Luc. 3, 22. 2. Piotr. 1, 17.
  12. Marc. 1, 12. Luk. 4, 1.
  13. Deut. 8, 3.
  14. Psal. 90, 11