3. Podnieś ręce twoje na pychy ich, na koniec: jako wiele nabroił nieprzyjaciel w świątnicy.
4. I chlubili się, którzy cię nienawidzą: w pośrodku święta uroczystego twego położyli znaki swoje za znaki.
5. A nie poznali, jako na wyjściu na wierzch, jako w lesie drzew siekierami:
6. Wyrębowali drzwi jego pospołu: toporem i oskardem obalili je.
7. Zapalili ogniem świątnicę twą: na ziemi splugawili prybytek imienia twego. [1]
8. Mówili w sercu swojem, rodzaj ich pospołu: Uczyńmy, że ustaną wszystkie święta, Boże, z ziemie.
9. Znaków naszych nie widzieliśmy: już niemasz proroka: i już nas więcéj nie pozna.
10. Dokądże, Boże, nieprzyjaciel urągać będzie? draźni przeciwnik imię twe do końca?
11. Czemuż odwracasz rękę twoję, i prawicę twoję z pośrodku zanadrza twego do końca?
12. Ale Bóg król nasz: przed wieki sprawił zbawienie w pośrodku ziemie. [2]
13. Tyś utwierdził mocą twoją morze: pokruszyłeś głowy smoków w wodach.
14. Tyś potarł głowy smokowe: dałeś go na pokarm ludziom Murzyńskim.
15. Tyś przerwał źródła i potoki: tyś wysuszył rzeki Ethan.
16. Twójci jest dzień, i twoja jest noc: tyś udziałał zorzę i słońce.
17. Tyś uczynił wszystkie granice ziemie: lato i wiosnę, tyś je sprawił.
18. Pamiętaj na to: nieprzyjaciel urągał Panu, a lud bezrozumny draźnił imię twoje.
19. Nie podawaj bestyom dusz wyznawających tobie, i dusz ubogich twoich nie zapominaj do końca.
20. Wejrzyj na Testament twój; albowiem napełnieni są najpodlejsi na ziemi domów nieprawości.
21. Niech się nie wraca nędznik zawstydzony: ubogi a niedostateczny będą chwalić imię twoje.
22. Powstań, Boże, rozsądź sprawę twoję: pomnij na pohańbienia twoje: te, które się dzieją od głupiego cały dzień.
23. Nie zapominaj głosów nieprzyjaciół twoich: pycha tych, którzy cię nienawidzą, ku górze idzie zawsze.
1. Na koniec: nie zatracaj, Psalm pieśni Asaphowi.
2. Wyznawać ci będziemy, Boże, wyznawać będziemy i wzywać imienia twego: opowiadać będziemy dziwne sprawy twoje.
3. Gdy wezmę czas, ja sprawiedliwości sądzić będę.
4. Roztopiła się ziemia i wszyscy, którzy mieszkają na niéj: jam umocnił filary jéj.
5. Mówiłem nieprawym: Nie czyńcie nieprawości; a występnym: Nie podnoście rogu.
6. Nie podnoście ku górze rogu waszego: nie mówcie przeciw Bogu nieprawości.
7. Bo ani od wschodu, ani od zachodu, ani od pustych gór;
8. Albowiem Bóg jest sędzia: tego poniża, a owego podwyższa.
9. Bo w ręce Pańskiéj jest kielich wina szczerego, pełen zmięszania: i nachylił z tego w on, wszakże drożdże jego nie wylały się; będą pić wszyscy grzesznicy ziemie.
10. A ja będę opowiadał na wieki: będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.
11. I wszystkie rogi grzeszników połamię, a rogi sprawiedliwego będą wywyższone.
1. Na koniec, w Hymnach, Psalm Asaphowi, pieśń na Assyryjczyki.
2. Znajomy Bóg w Judzie: w Izraelu wielkie imię jego.
3. I stało się w pokoju miejsce jego, i mieszkanie jego na Syonie.
4. Tam połamał mocności łuków, tarczą, miecz, i wojnę.
