Łebski, Łepski, zdolny, rozgarnięty, inteligientny, pojętny.
Łechciwy — p. Łaskotliwy; chciwy, łapczywy, łakomy.
Łechtać, Łaskotać, przyjemnie drażnić nerwy przez dotykanie miejsc wrażliwych na ciele; żarz, bić; przen., głaskać, pieścić, schlebiać, pochlebiać; wabić, nęcić, mamić; pobudzać (ł. ambicję, żądzę).
Łepak — p. Łebak.
Łepek — p. Łebek; zdr. od Łeb.
Łepeta, żart., głowa, główka, głowina (zdr. Łepetyna).
Łepski — p. Łebski.
Łezka, zdr. od Łza.
Łęg — p. Łąg; zarośla na łąkach błotnistych; łąka a. las na bagnie.
Łęk, wyniosła część siodła, kula siodła; wierzchnie wygięcie kulbaki; przełęcz górska.
Łękowacieć, nabierać kształt łęku, łuku.
Łężny, przym. od Łęg; rosnący a. przebywający na łęgach; ł-a gołębica = dzika, leśna; sowa ł-a = puhacz.
Łgać, mówić nieprawdę, kłamać, zmyślać, kręcić.
Łgarski, przym. od Łgarz; nieprawdziwy, kłamliwy, oszczerczy.
Łgarstwo, kłam, skłonność do kłamania, zmyślania; kłamstwo, nieprawda, zmyślenie, fałsz, plotka, oszczerstwo.
Łgarz, kłamca, kłamczuch.
Łkać, płakać głośno, zanosić ś. od płaczu, szlochać.
Łkanie, rzecz, od Łkać.
Łoboda, roślina lebioda ogrodowa (f.); roślina z rodzaju mącznika.
Łobuz, Łobuziak (forma ż. Łobuzka); dokuczający innym swemi zbytkami, zuchwalstwem; ulicznik, urwis, zbytnik, awanturnik; włóczęga, hulaka, wszetecznik; żart., psotnik, fircyk, bałamut, figlarz.
Łobuzerja, zachowanie ś. nieprzyzwoite, zuchwałe, obrażające; zbior., łobuzy, awanturnicy, hulaki, urwisy.
Łobuzerka, łobuzowanie ś., hulanka, swawola, birbantka.
Łobuzować się, postępować jak łobuz, zaczepiać innych, hultaić się; hulać, birbantować ś.
Łobuzowski, przym. od Łobuz (ł. uśmiech = figlarny, cyniczny).
Łochwa, zimowe legowisko niedźwiedzia.
Łochynia, Borówka, Pijanica, w bot., roślina z rodziny borówkowatych, z jagodami jadalnemi (fig.).
Łoczyga, mlecz, laktuka, roślina z rodziny złożonych (fig.).
Łodyga, nm., główny pęd rośliny (źdźbło, badyl, pień) (zdr. Łodyżka); rodzaj dużej płaskiej łodzi.
Łodziarz, Łódkarz, rzemieślnik, wyrabiający łodzie; rybak, wioślarz, przewoźnik.
Łodzik, w zool., rodzaj głowonoga czteroskrzelowego, nautilus (fig.).
Łogawizna, kostna narośl na nodze u konia wskutek której koń kuleje; gowizna, szpat.
Łogawy koń, chory na łogawiznę.
Łoić, smarować, powlekać łojem; przen., ł. komu skórę = obić go.
Łojak, guz z zawartością podobną do łoju.
Łojek, maść, smarowidło do twarzy, talk, bielidło.
Łojka, ros., skóra cielęca a. kozłowa, wyprawna sposobem białoskórniczym.
Łojowaty, podobny do łoju; kamień ł. = talk.
