Strona:Klejnoty poezji staropolskiej (red. Baumfeld).djvu/13

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została skorygowana.
64.  
Veto albo nie pozwalam — Wacława Potockiego 
 120
 121
66.  
Czuj! Stary pies szczeka — Wacława Potockiego 
 122
67.  
Niechaj śpi pijany — Wacława Potockiego 
 123
68.  
Duma niewolnicza — Zbigniewa Morsztyna 
 124
69.  
Do kochanej ojczyzny — Wacława Rzewuskiego 
 126
72.  
Auferam vobis viros fortes et consilii (Do Krasińskiego, biskupa kamienieckiego) — Franciszka Zabłockiego 
 129
73.  
Tęskność do kraju — Franciszka Karpińskiego 
 „ 
74.  
 131
75.  
Na posąg Czarnieckiego w Tykocinie — Franciszka Karpińskiego 
 132
76.  
Hymn do miłości ojczyzny — Ignacego Krasickiego 
 „ 
77.  
Z satyry „Świat zepsuty“  
 „ 
78.  
Głos umarłych — Adama Naruszewicza 
 134
79.  
Do ojczyzny — Franciszka Dyjonizego Kniaźnina 
 137
80.  
Matka obywatelka 
 138
81.  
Do moich współziomków — Stanisława Trembeckiego 
 140
82.  
Do powszechności — Franciszka Zabłockiego 
 141
83.  
Do pewnego ministra 
 142
84.  
Do zgromadzonych stanów 
 143
85.  
Do Branickiego, hetmana, obiecującego nagrodę za wydanie autora wierszy przeciwko niemu — Franciszka Zabłockiego 
 144
86.  
Do niektórych chluby — Franciszka Zabłockiego 
 „ 
87.  
Rozmowa o Konstytucji 3 Maja (z „Powrotu posła“) — Juljana Ursyna Niemcewicza 
 145
88.  
Do Stanisława Małachowskiego, marszałka sejmu wielkiego — Franciszka Karpińskiego 
 150