Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Smutek
[189]SMUTEK.
Szybciej, niźli tchnienie lata,
Niż młodości pieśń skrzydlata
Niźli szczęściem noc bogata —
Znikłaś mi jak sen przelotny.
Jako las — gdy zieleń zginie,
Jako noc — gdy sen przeminie,
Jako duch — gdy łza popłynie,
Jestem dzisiaj sam — samotny!
Jaskółeczka lato — wróci,
Sowa noc — się znów ocuci,
Łabędź młodość — gdy nas rzuci,
Zniknie w czasu mrokach wiecznych.
[190]
Serce wiecznie pragnie świtu,
Lecz i sen mi pełny zgrzytu,
Próżno zima chce rozkwitu
Dać mi z jakich palm słonecznych.
Lilie — pannom w ślubne doby,
Róże — matkom do ozdoby,
Fijołki są na dziewic groby:
Bratki — oto moje kwiecie!
W grobie duszy swej je noszę,
Bez łez gubię je potrosze:
Łzy mi wyschły i rozkosze —
Brak mi serca na tym świecie!
|