Słownik etymologiczny języka polskiego/wędzić

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

wędzić, wędzony, wędzonka; wędliny, wędliniarz; złożenia: wędzigrosz; od węda (p.) zupełnie różne, polega na wokalizacji o: wond-, do pnia wend-, p. więdnąć i swąd; powtarza się wszędzie u Słowian: słowień. »proso woditi«, ‘wędzić’, »meso powojeno«, ‘mięso wędzone’; czes. uditi, uzenina, ‘wędzonka’ (w czes. w- odpadło); w rus. brak (małorus. wudyty, wudżenyna, może pożyczki od nas).