Słownik etymologiczny języka polskiego/miazga

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

miazga, o ‘rozgniecionem’ (miazga buraczana) i o ‘soku drzewnym’, albo o ‘bieli drzewnej’; »zbić na miazgę«, zmiażdżyć; wyraz prasłowiański, pokrewny z omiegiem (p.; zg zamiast g, jak nieraz), a oboczny z miazdrą (p.), co jeszcze przyrostek -ra przybrała (por. serb. mezgra, mezgrati, obok mezga, mezgati, o ‘soku drzewnym wiosennym’). Słowo więc pokrewne dalej z miegocią (p.); mieżdżyć się, ‘ślinić się’, u Żebrowskiego 1637 r.