Pieśni Petrarki/Sonet 45

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 45.

Przesyłając komuś w darze dwie poduszki: większą i mniejszą — oraz kubek. Z treści Sonetu przypuszczać się godzi: że tu idzie o jakieś pociechy po zawodzie miłosnym owego przyjaciela.

Twarz którą boleść łzami poorała,
Na tej poduszce złóż mój drogi panie,
I skąpszym siebie bądź, niech wstyd się stanie
Tej, która sługi swe zbladłemi działa.
Mniejszą zaś, przyłóż ku tej stronie ciała
Gdzie od strzał serce krwawi nieprzerwanie,
Byś z sobą samym skończył bojowanie,
Gdyż krótki czas jest, droga zaś niemała.
A z kubka krople wychyl czarownicze,
Których gdy w słodycz przejdą ci gorycze,
Z serca myśl wszelka pierzchnie nie wesoła
Poczem, jeżelim nie natrętny zgoła,
W tem samem sercu ja zamieszkać życzę,
Niech śmierć mię nawet z niego wziąść nie zdoła! —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.