Mistrz dzieła cudu, łączącego składnie Kunszt z przezornością w nieskończonej mierze, Co stworzył jedno i drugie półsferze, I w nich Jowiszem nie zaś Marsem władnie[1],
Zstąpiwszy dobyć długo skrytą na dnie Prawdę, by z Pismem mogła wejść w przymierze, Jana i Piotra wprost od sieci bierze, Gdyż im dział w niebie z Jego rąk przypadnie.
Sobą, nie głośny Rzym, lecz cichuteńki Darząc Nazaret, zawsze On i wszędzie Pokorę lubił wynieść zaniedbaną.
Dziś również z Łaski Jego słynąć będzie Gród skromny. Przeto wznieśmy Panu dzięki Z miejsc, gdzie tak piękną panią światu dano! —
