Pieśni Petrarki/Sonet 279

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 279.

Piękny ten Sonet, po mistrzowsku przez Bohdana Zaleskiego odtworzony, stanowi niby motyw jednego z najpiękniejszych jego poematów, noszącego napis: Nawiedziny grobu Laury. —

Wdycham powiewy dawnych lat — z tych wzgórzy
Patrząc, gdzie owa Światłość wzięła ciało,
Z której mi w oczy z woli Niebios dniało
Szczęście — a teraz któż je z łez rozchmurzy?
O marny świecie! — oto ślady burzy:
W zdeptanej trawie szemrze zdrój nieśmiało,
I pustka w gnieździe zdobnem Laury chwałą,
Gdziem miał nadzieję, gdy się duch mój znuży,
Ledz pod jej stopy, z sercem kołysanem
Do snu, i patrząc w oczu jej uroki
Spokojnie kończyć życie me tułacze
Miłość mi skąpym, srogim była panem
Laurą ja żyłe..... a dziś, w świat szeroki
Idąc, rozpierzchłych jej popiołów płaczę! —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.