Oda IV, 15 (Horacy, tłum. Siemieński, 1916)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Horacy
Tytuł Pochwały Augusta
Pochodzenie Ody Horacyusza
Wydawca Karol Sechorz
Data wyd. 1916
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Kraków
Tłumacz Lucjan Siemieński
Tytuł orygin. Phoebus volentem
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


POCHWAŁY AUGUSTA.
XV.
Phoebus volentem.

Feb trącił mię swą lutnią, gdym się zrywał
Śpiewać już bitwy i zdobyte grody,
Abym żagielkiem mym nie wylatywał
Na mórz tyrreńskich przygody.


Cezarze! wiek twój wrócił urodzaje
I znowu zboża plenią się na polu;
Part z świątyń swoich trofea oddaje,
I orły znów w Kapitolu.

Spokojem tchnący wiek twój zaryglował
Chram Janusowy; swawolę ukrócił;
Występkom, zbrodniom, on nie pofolgował,
Cześć dla cnót dawnych powrócił.

Niemi Italia stała tak wysoko,
Imię latyńskie poszło w świat, bez końca,
Ażeśmy ziemię posiedli szeroką
Od wschodu po zachód słońca.

Cezar gdy czuwa, ładu nie zakłóci
Żaden gwałt, znikną domowe poswarki,
A zemsta miasto na miasto nie rzuci
Z mieczem dobytym na karki.

Już ten, co wodę dunajową pije,
Już Get i Sera, Pers krnąbrnego ducha,
I nad dalekim Donem lud co żyje;
Julskich ukazów rad słucha.


My zaś, czy w święto, czy też w dniu roboczym
Bogów uczciwszy danią i pokłonem,
Przy winorodnym Bachu i ochoczym
Z żon naszych i dzieci gronem,

Ojców zwyczajem uczcim wodzów wielkich
Z wtórem libijskiej fletni pieśnią gładką
O Ilionie, Anchizie i wszelkich
Którym Wenera jest matką.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Horacy i tłumacza: Lucjan Siemieński.