| Veni Creator
|
|
|
[242]
Veni, Creator Spiritus,
Mentes Tuorum visita,
Imple superna gratia,
Quae Tu creasti, pectora.
Qui diceris Paraclitus,
Altissimi donum Dei,
Fons vivus, ignis, charitas,
[243]
Et spiritalis unctio,
Tu septiformis munere,
Digitus paternae dexterae
Tu rite promissum Patris
Sermone ditans guttura,
Accende lumen sensibus,
Infunde amorem cordibus.
Infirma nostri corporis
Virtute firmans perpeti.
Hostem repellas longius,
PacemqePacemque dones protinus:
Ductore sic te praevio
Vitemus omne noxium.
Per te sciamus, da Patrem,
Noscamus atque Filium:
Teque utriusque Spiritum
Credamus omni tempore.
Deo Patri sit gloria,
Et Filio, qui a mortuis
Surrexit, ac Paraclito,
In saeculorum saecula.
Amen.
|
|
|
| Przyjdź, Duchu Stworzycielu
|
|
|
[242]
Przyjdź, Duchu Stworzycielu,
Umysły Twoich nawiedź,
Napełnij z Niebios łaską
Te piersi, któreś stworzył.
Coś jest Pocieszycielem,
Tyś Boga dar najwyższy,
Zdrój żywy, ogień, miłość,
[243]
I Ducha namaszczenie
Tyś siedmioraki w darach
Prawicy Bożéj palec
Obiecan nam od Ojca
Wzbogacasz mową usta,
O! zapal światłość zmysłom,
Wléj miłość Twoję w serca,
Co słabe w naszém ciele,
Ukrzepiaj mocą trwałą,
Daleko odmieć wroga,
I pokój daj co rychléj,
Za wodzą idąc Twoją,
Niech ujdziem wszelkiéj szkody.
Niech przez Cię znamy Ojca,
Niech znamy téż i Syna,
I w Ciebie Ducha obu
Niech wszego wierzym czasu.
Bądź Bogu Ojcu chwała,
Synowi co wstał z martwych,
I Pocieszycielowi,
Na wieki wieków.
Amen.
|
|
