A z długiego obcowania
Nie mieli w sobie wątpienia, Orzeł na drzewie wysokim 5
Sprawił gniazdo orlętom swym;
Tudzież liszka swoje dzieci
Położyła w małej kleci. Przydało się dnia jednego,
Wyszła liszka z domku swego; 10
Więc orzeł pobrał lisięta
I nakarmił swe orlęta. Liszka potym k domu przyjdzie,
A gdy swych Iisiąt nie najdzie,
Porozumiała orlą zdradę 15
A o pomście brała radę. Ale się pomsta nie zgodzi:
Orzeł lata, liszka chodzi;
Tymci się nędzna pomściła:
Bogu krzywdę poleciła. 20 Owaciem się przygodziło,
Co niedlugo, potym było:
Oracze święto działali,
Kozła bogu ofiarowali. Nakładli mięsa na ogień, 25
Jako jest obyczaj w on dzień,
Aby się tamo paliło,
A to ku czci bogu było. Kiedy to orzeł pobaczył,
Mięso nogami pochwacił: 30
A także z wąglem gorącym
Doniósł je orlętom swoim. Więc się gniazdo zapaliło,
Iż z suchego drzażdżu[1] było;
Orlęta na ziemię musiały, 35
Jeszcze były nie zasuszyły. Liszka tego pilna była,
Hnet orlęta pochwaciła
A, ku orłowej zezłości,
Podruzgała w wszystkich kości. 40
Bo kto przyjaciela zdradzi.
Napotym mu to zawadzi:
Chociaż ujdzie pomsty ludzkiej,
Wżdyć się nie uchroni boskiej.
↑W wydaniu z r. 1578: drzążdżu; w wydaniu późniejszem, zdefektowanem: drzażdżu.
[189]Rimicius: D (151) De aquila et vulpe. [H 5 Ἀετὸς ϰαὶ ἀλώπηξ]. Phaedrus l, 28 Vulpis et aquila. St (95) De aquila et vulpe. C (65) O worlu a lissce. — FE (64) O Iiszce z orłem. — Niemirycz (39 verso) Orzeł i liszka. — Minasowicz (18) Ty, coś możny, podłego nie waż lekce sobie. Liszka i orzeł. — BF 24 O orle i liszce (por. także 17 Orzeł i wilczyca).
• PDF 
• MOBI 
