Kres marzenia

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Edmond Haraucourt
Tytuł	Kres marzenia
Pochodzenie	U poetów
Wydawca	Wydawnictwo J. Mortkowicza
Data wyd.	1921
Druk	Drukarnia Naukowa Towarzystwa Wydawniczego w Warszawie
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Miriam
Tytuł orygin.	Fin du rêve
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cała część I; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

L'homme ne t’aime plus qui t'a volée a moi...

Kres marzenia.

Już cię nie kocha człowiek, który ukradł mi cię;
Chwila naszego szczęścia minęła na ziemi:
Idź sama, ja sam pójdę, i ukryjmy, niemi,
Ból, którym — któż wie, czemu — Bóg zatruł nam życie.

Bez wiary, bez nadziei pójdziem odtąd, skrycie
Żalami zapełniając pustkę samotuemi;
Milcząc boleść poniesieni, z oczyma suchemi;
Ty przezeń, ja przez ciebie — cierpim, biedne dziécię!

Kiedyś, kiedyś, w przyszłości, gdy przeminą lata.
Kiedy się miara cierpień wypełni bogata,
Błogo, znużone walką, serca nasze zasną.

Śmierć zwolni cię od naszych mąk wspólnych obroży,
Przebaczenia na skroń twą pocałunek złoży —
I znów — by marzyć o mnie — będziesz czystą, jasną.

EDMOND HARAUCOURT. FIN DU RÊVE.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Edmond Haraucourt i tłumacza: Zenon Przesmycki.