Kama Sutra/O zalotach i oznakach miłości
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Kama Sutra |
| Podtytuł | Prastare skrypty hindusów |
| Wydawca | „Księgopol“ |
| Data wyd. | 1933 |
| Druk | „Pol“ |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Tytuł orygin. | कामसूत्र |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Jeżeli młodzieniec ubiega się o dziewczynę młodocianego wieku a nie jest z nią od dzieciństwa zażyły, albo co do jej uczuć ostatecznie przekonany, tedy powinien wpierwej jej ufność pozyskać, zanim rodzicom propozycje małżeństwa przedstawi.
W tym celu winien wyświadczać jej wielkie usługi, przebywać jak najdłużej w jej towarzystwie, zabawiać ją wszelkiemi rozrywkami, jakie odpowiednie będą dla jej wieku.
Rozrywki są takie:
rwanie kwiatów.
wicie wieńców,
zabawa w gospodarstwo albo obrazki,
zabawa w parę i nieparę,
chwytanie serdecznego palca.
Ponadto rozrywki towarzyskie:
gra w chowanego,
odszukiwanie przedmiotów schowanych w zbożu,
ślepa babka,
karawana soli.
Ponadto winien urządzać ćwiczenia gimnastyczne, w której będzie brała udział ona wraz z przyjaciółkami i niewolnikami.
Jeżeli udało mu się dzięki tym zabiegom zdobyć pewną wdzięczność, wówczas powinien dążyć do związania się z nią węzłem przyjaźni.
Zabiera się do tego zawiązując nowe przydatne ku temu znajomości.
Przedewszystkiem winien zawrzeć znajomość z mleczną siostrą swej wybranki i zjednać ją sobie podarkami, świadczeniem przysług i okazywaniem przyjaźni.
To nietylko usunie mu wiele przeszkód, lecz zapewni bardzo skuteczną pośredniczkę, która ma bezpośredni przystęp i wpływ na ustosunkowanie się jego wybranej.
Ponadto i rodzicom dziewczyny będzie jego charakter przy każdej sposobności w dodatniem świetle przedstawiać, nawet bez specjalnej prośby o to.
Musi wszystko czynić, aby sympatja wybranej dzieweczki ku niemu stale wzrastała.
Będzie spełniał jej wszystkie zachcianki, będzie uprzedzał jej życzenia.
Obdaruje ją różnokolorowemi piłkami, zabawkami, jakich nie posiada żadna z jej przyjaciółek, pokazywać jej przedmioty szczególnie ciekawe, dostarczać jej lalek z tkaniny, drzewa, szerści, kości słoniowej, z gliny oraz maleńkich naczyń kuchennych, drewnianych posążków wyobrażających postaci kóz, jagniąt, chłopców i dziewcząt, przepiórek, małych kapliczek przeróżnych bóstw: klatek na papugi, słowiki, kuropatwy; naczyń na wino o wypukłej formie, sikawek, krzesełek z laku; obdaruje ją karminem, collyrium, drzewem sandałowem, szafranem, orzechami i liśćm betelu. Przedmioty te ofiarowywać będzie pod każdym pozorem, gdy nadarzy mu się tak szczęśliwa okazja że się z nią jawnie lub w ukryciu spotka.
Krótko mówiąc, winien wszystkiemi możliwemi sposobami przekonać ją, że zdolny jest każde życzenie z oczu odczytać.
Następnie doprowadza do skutki schadzkę, w ustronnem miejscu. Tu wyznaje powód, dla którego wszelkie podarki wręcza jej w tajemnicy, a więc z obawy przed jej rodzicami, aby to niebyło źle widziane. Oświadcza, że gotów ofiarować jeszcze wszystko o czem tylko ona zamarzyć może.
Spostrzegłszy rosnącą jej przychylność, rozniecą ją, opowiadaniem historji, których treść w danej okoliczności najlepiej odpowiada.
Lub gdy ma pewną wprawę w wykonaniu sztuk magicznych, dokonywa przed nią wyczynów, które ją w podziw wprawiają. Jeżeli interesuje się malarstwem i rzeźbą, wykazuje swą biegłość w tych kunsztach; lubi śpiew — zabawia ją muzyką.
W szczególnych okazjach, a więc w dniach Ashvavuyi Ashtamicandraka i Kaumudi, podczas procesji i uroczystości przy blasku księżyca, gdy jest w powszechnym zwyczaju odwiedzać się wzajemnie, lub gdy ona z podróży powraca, przysyła jej kwiaty, ozdoby na włosy, zauszniki pierścienie i t. p. podobne upominki, zaskarbiające miłą sympatją.
Zalotnik, niech zawsze będzie gustownie odziany, gdyż kobiety wiele wagi przywiązują do zewnętrznego wyglądu mężczyzn, którzy ją otaczają.
Dziewczyna nawet zakochana, nigdy nie będzie otwarcie i jawnie, walczyć o zdobycie ukochanego.
Tylko z zachowania się i zewnętrznych oznak wywnioskować można o narodzinach miłości w jej sercu.
Mianowicie dziewczyna, którą płomień miłości ogarnął, nie patrzy ukochanemu wprost w oczy i rumieni się kiedy ten obrzuci ją spojrzeniem. Kiedy ją opuszcza, spogląda za nim żałośnie.
Na jego pytania odpowiada tylko skinieniem głowy lub jąka się i mówi niepewnym głosem. Bardzo chętnie i długo przebywa w jego towarzystwie.
Będzie w jego pobliżu rozmawiała ze swojemi służebnemi nader głośno, aby jego uwagę na siebie zwrócić, niechętnie opuszcza miejsce na którem on przebywa. Stara się zatrzymywać go, pokazując różne przedmioty; opowiada mu historje i bajki, możliwie rozwlekle, aby czas rozmowy, jaknajwięcej przedłużyć.
Często całuje w jego obecności niemowlę noszone na ręku. Przyjaciele jego, mile są przez nią widziani i traktowani z gościnną uprzejmością.
Nawet ze służbą jego postępuje po przyjacielsku, darzy ją specjalnemi względami i nakłaniano gorliwego wykonywania obowiązków, tak, jakby była ich panią. Uważnie nasłuchuje, gdy toczy się o nim rozmowa.
Na zaproszenie mlecznej siostry ukochanego, chętnie odwiedza jego dom.
Nie ukazuje się nigdy bez ozdob. Za pośrednictwem przyjaciółek posyła mu zauszniki, pierścienie i wszelkie ozdoby. Stale nosi jakiś przedmiot pochodzący od niego.
Jeżeli zaś rodzice rozmawiają przy niej o innym konkurencie do jej ręki, tedy jest śmiertelnie zasmucona, nieznosi nawet wzmianki na ten temat.
Następują wersety:
„Mężczyzna przekonany co do uczuć kobiety względem niego, który właściwie pojął jej zachowanie się i oznaki, powinien postawić sobie za cel, aby się z nią połączyć.”
„Dziecko zdobywa się dziecinnemi zabawkami, dziewicę, przez biegłość we wszystkich kunsztach, dojrzałą kobietę, przez pomoc oddanych jej towarzyszek“.
