Kama Sutra/Jak mężczyzna zabezpiecza zdobycz

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Vātsyāyana
Tytuł Kama Sutra
Podtytuł Prastare skrypty hindusów
Wydawca „Księgopol“
Data wyd. 1933
Druk „Pol“
Miejsce wyd. Warszawa
Tytuł orygin. कामसूत्र
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Jak mężczyzna zabezpiecza zdobycz.
Co ma czynić dziewczyna aby zdobyć męża.

Dziewczynę, która, przez opisane w poprzednim rozdziale zachowanie, okazuje że kocha danego mężczyznę, ten zabezpiecza sobie dalszemi fortelami.
Przy grze lub rozrywkach w których oboje biorą udział, chwyta ją za rękę i ściska silnie i znacząco obejmuje ją znienacka, niby przypadkowo ramionami na wszelaki uprzednio opisany sposób. Przy igraszkach wodnych, zanurza się daleko, płynie do niej i niespodziewanie wynurza się obok. Przy grze w młode listki, oświadcza swą miłość. Opisuje swe cierpienia z tego powodu i opowiada sen, który jakoby miał, iż z pewną dziewczyną był na czułej, miłosnej schadzce.
W teatrze, lub w towarzystwie służby siada obok niej, gładzi jej włosy i ręce.
Ilekroć wręcza jej upominek niechaj jego spojrzenia tłomaczami miłości będą.
Ilekroć z nią siedzenie, lub łoże dzieli; mawia: „I oto znów się czemś z tobą podzieliłem“.
Jeśli mu ona zezwala, okazuje miłość więcej gestami niż słowem.
Gdy umocnił ją w uczuciu, udaje chorego i poleca ją do siebie w odwiedziny zaprosić.
Gdy przyjdzie, kładzie jej dłoń na czoło i oczy swoje.
Prosi ją o przygotowanie leku dla siebie mówiąc „Tobie, tylko tobie to zadanie się uda“.
Ta choroba udana, winna się trzy dni i trzy noce przeciągnąć.
Pomyślane może być, iż skoro dziewczyna przywyknie, tedy on bedzie mógł tak uczynić aby ją posiadł.
Ale kto sądzi, że skoro niewiasta wieczorem lub nocą mniej wstydliwą niż zazwyczaj bywa, więcej w onczas zespolenia pragnie i mężczyźnie takowego nie wzbrania oraz że przy tej sposobności posiąść ją należy, tedy ten sąd kłamliwym będzie.
Dziewczyna zaś, niskiego pochodzenia, niezamożna, lecz zasobna w urodę i zalety ducha, która dla swej dumy przez równych pożądana nie jest, winna na własną rękę o zamążpójście się starać, skoro tylko wiek właściwy ku temu osiągnie.
Niechaj upatrzy silnego i miłego męża, albo takiego którego słabość charakteru, zezwoli nim owładnąć i wbrew woli rodziców związek małżeński zawrzeć.
Do tego celu użyje wszystkich środków aby jego uczucie ku sobie pociągnąć, każdą sposobność spólnego widzenia wyzyskując.
Również jej matka nie powinna niczego zaniedbywać co mogłoby oboje młodych połączyć.
Dziewczyna może z ukochanym sam na sam się spotykać.
Raz poraz orzechy i liście betelu, kwiaty i wonności winna mu ofiarować.
Winna chwalić się przed nim z biegłości swej w masażu i wszelkich kunsztach. Niechaj traktuje go tak jak jemu najwięcej do gustu przypadł i omawia z nim środki jakich się do zdobycia miłości dziewcząt używa.
I choćby miłość dziewczęcia do tego meżczyzny ogromnie mocną była, nigdy nie wolno jej będzie na szyje ukochanego się rzucić lub mu jakiekolwiek ustępstwa miłosne czynić.
Niewolno jej wzruszenia po sobie okazać, kiedy ją umiłowany obejmie, wszelkie pieszczoty tak musi traktować, jakoby nie rozumiała znaczenia tych ruchów.
Na pocałunek niechaj nie zezwoli.
Gdy błaga miłowany aby mu się oddała, niechaj zaledwie lędźwie jej pogładzić może i to po długim i mocnym oporze.
Dopiero gdy dziewczę całkowicie upewnione jest, że on ja silnie i prawdziwie kocha, że ma szczere zamiary i stanowczy charakter, tedy zezwoli na ustępstwo pod warunkiem jednakże, że ślub wkrótce nastąpi.
Natychmiast skoro dziewiczość postrada, winna to swoim pośrednikom oznajmić.
Oto jest kilka odnośnych wersetów:
„Zabiegliwa dziewczyna takiego człowieka na męża wybiera, który ją miłuje, będzie podporą i zdolny szczęśliwą ją uczynić w życiu.
Jeżeli zaś wydadzą ją sami rodzice, bez względu na zalety, piękność i charakter za bogatego starca lub takiego który wiele żon posiada, wówczas małżeństwo szczęśliwem nie będzie.
Lepszy jest uczciwy, przez córkę wybrany mąż, choćby przybiedny cokolwiek, od człeka który jest mężem wielu kobiet.
Ze wszystkich zalotników dziewczę wybrać powinno tego tylko, który zalety przez nią najbardziej cenione posiada.
I taki mąż, będzie swoją żonę nad wszystko przekładał, gdyż będzie mężem jej prawdziwej miłości.“






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Vātsyāyana i tłumacza: anonimowy.