Strona:Vātsyāyana - Kama Sutra (1933).djvu/66

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

krzesełek z laku; obdaruje ją karminem, collyrium drzewem sandałowem, szafranem, orzechami i liśćm betelu. Przedmioty te ofiarowywać będzie pod każdym pozorem, gdy nadarzy mu się tak szczęśliwa okazja że się z nią jawnie lub w ukryciu spotka.
Krótko mówiąc, winien wszystkiemi możliwemi sposobami przekonać ją, że zdolny jest każde życzenie z oczu odczytać.
Następnie doprowadza do skutki schadzkę, w ustronnem miejscu. Tu wyznaje powód, dla którego wszelkie podarki wręcza jej w tajemnicy, a więc z obawy przed jej rodzicami, aby to niebyło źle widziane. Oświadcza, że gotów ofiarować jeszcze wszystko o czem tylko ona zamarzyć może.
Spostrzegłszy rosnącą jej przychylność, rozniecą ją, opowiadaniem historji, których treść w danej okoliczności najlepiej odpowiada.
Lub gdy ma pewną wprawę w wykonaniu sztuk magicznych, dokonywa przed nią wyczynów, które ją w podziw wprawiają. Jeżeli interesuje się malarstwem i rzeźbą, wykazuje swą biegłość w tych kunsztach; Lubi śpiew — zabawia ją muzyką.
W szczególnych okazjach, a więc w dniach Ashvavuyi Ashtamicandraka i Kaumudi, podczas procesji i uroczystości przy blasku księżyca, gdy jest w powszechnym zwyczaju odwiedzać się wzajemnie, lub gdy ona z podróży powraca, przysyła jej kwiaty, ozdoby na włosy, zauszniki pierścienie i t. p. podobne upominki, zaskarbiające miłą sympatją.
Zalotnik, niech zawsze będzie gustownie odzia-