Gadki (do JMci Pani Rejowéj)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Gadki |
| Podtytuł | Do Imci P. Teofili z Raciborska Rejowéj Starościnéj Małogoskiéj |
| Pochodzenie | Poezye oryginalne i tłomaczone |
| Data wydania | 1883 |
| Wydawnictwo | Nakładem S. Lewentala |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Starościnéj Małogoskiéj.
Znając twe, siostro, doskonałe cnoty,
Nie śmiem ci wierszów słać, w których zaloty
Miejsce swe mają i gdzie bystre karty
Bezpieczne swoje wywierają żarty;
Choć to poetom przystęp wszędzie wolny,
I wiersz niedobry, kiedy nie swowolny.
Nie ślę-ć téż trenów, zdałbym się jakoby
Życzyć w tym domu, strzeż Boże, żałoby.
Psalmów nie umiem pisać i, choć w poście,
Większa chęć we mnie do piosneczek roście.
Posłałbym pieśni nowej kuźnie, ale
Tylko te śpiewasz, co w kancyonale.
Pokazać się też do ciebie z fraszkami,
Godzien-bym z niemi zostać więc za drzwiami.
Więc ci posyłam gadki do zabawy,
Z któremi jako wstąpi do rozprawy
Twój dzielny dowcip, pokaże, że i te
Choć zawikłane, nie są mu zakryte.
I one same będą temu rady,
Że im brat dał wiersz, a siostra wykłady.
A jeśli ich tym szczęście nie obdzieli,
Każ je choć babom gadać przy kądzieli.
Gadka 1
Gadka 2
Gadka 3
Gadka 4
Gadka 5
Gadka 6
Gadka 7
Gadka 8
Gadka 9
Gadka 10
Gadka 11
Gadka 12
Gadka 13
Zobacz też
- Gadki – drugi zbiór gadek Morsztyna.
Przypisy
- ↑
Gadki — tu: zagadki.
