[35]10.
DZIEWCZĘTA.
(Na Nutę: Wanda leży i t. d.)
Gdy się kupcy zjadą zgrają,
I towar napłynie,
Wszyscy wszystko przebierają,
Otwierają skrzynie.
Tak gdy chłopców jest zawiele,
Którzy chcą się srożyć,
Wolno nam przebierać śmiele,
Wolno się podrożyć.
Kiedy warci, to chłopcami
Dziéwczęta nie gardzą,
Lecz ich, gdy są wietrznikami,
Mają za bajbardzo.
[36]
Wtedy nikt ich nie poszuka,
Będziem śmiać się, skakać;
Idźcie sobie do kaduka,
My nie będziem płakać.
Szczéra miłość nas poruszy,
I nas smutek tłoczy;
Nie zatknięte mamy uszy,
Niezamknięte oczy,
Lecz jak niemieć wam za winę
Miłość nad wyrazy,
Gdy kochacie na godzinę,
Po dwadzieścia razy.
Gdyście przy nas, to potężnie
Gromicie Moskali,
Gdyby przyszło bić się mężnie,
Tobyście zmykali,
Idźcie wprzód, i w każdym czynie
Bądźcie rycerzami:
[37]
Bo i w nas krew polska płynie,
I myśmy Polkami,
Za Ojczyznę nieście życie,
Czyż was wrogi straszą?
Skoro z chwałą powrócicie,
My nagrodą waszą.
Serca nasze kochające
Każdy z was zostanie:
Choćby były was tysiące,
My będziemy tanie.
