Duch sieroty (Lenartowicz, 1900)

>>> Dane tekstu >>>
Autor	Teofil Lenartowicz
Tytuł	Duch sieroty
Pochodzenie	Śpiewy Polskie nr 1
Wydawca	Gebethner i Wolff
Data wyd.	1900
Miejsce wyd.	Warszawa
Muzyka	Ignacy Komorowski
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

[2]

DUCH SIEROTY.

Ig. Komorowskiego.

Idzie sobie pachole
Przez zagony przez pole
Wielki wicher ulewa,
A to idzie i śpiewa.

Wyszedł z gaju gajowy
I ozwie się w te słowy

[3]

Taka bieda na dworze
A ty śpiewasz nieboże!

Oj! długo ja płakała
Gdy mnie Siostra wygnała
Gdy ja biedna sierota
drżąca stała u płota

Aż raz w nocy w niedzielnéj
Przy dzwonnicy kościelnéj
Mróz wszelakie czucie ściął
I Pan Jezus duszę wziął.

[4]

Jedna zimna mogiła
Moją biedę skończyła
Siwy dziad mnie pochował
On mnie płakał żałował

On mnie ubrał w sukienki
Do téj zimnéj trumienki
Teraz nic mi nie trzeba
Idę sobie do Nieba

Oj! Sieroto oj! dziecię
Nic ci nieżalnie żal na swiecie?

[5]

ZalŻal mi jeno tej łąki
Gdzie fijołki i dzwonki

Żal mi słońca w zachodzie
Kiedy świeci na wodzie
I fujarki wierzbowéj
Znad zielonéj dąbrowy.

[2]

[3]

[4]

[5]

[2]

W zakładzie sztycharskim Gebethnera i Wolffa.

G 258 W

Дозволено цензурою, Варшава, 6 Марта 1900 г.

[3] [4] [5]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Teofil Lenartowicz.

Muzyka jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora.